CD

Vox Tempus brengt nieuw en melodieus geweld uit de VS. Ik zou de muziek van de band willen omschrijven als progressieve AOR. Ray Mantor (gitaar), Jim Turba (bas) en Eric Althaus (drums) maakten vanaf 1997 deel uit van Equinox, maar zij besloten onlangs door te gaan als Vox Tempus, samen met zanger Dan Reed en toetsenist Eric Ragno, bekend van Takara.

Oscillation Over-Thruster is de opvolger van het debuut Higher Power van het Canadese synthesizertrio Voltage Control dat bestaat uit Nebulous, Dornian en Magee. De muziek wordt meest gespeeld op analoge synths en sequencers met digitale samplers en is voorzien van een pittige dosis ritme met behulp van digitale percussie, zodat veel nummers met hun pulserende basdrum goed dansbaar zijn.

Afgezien van de in zeer beperkte oplage uitgebrachte eersteling Morning of Atlantis, is Trinity de derde schijf die de Oostenrijkse band Visions Of Atlantis uitbrengt en deze keer met frontvrouw Melissa Ferlaak (ex-Aesma Daeva). Hoewel het Nightwish-gehalte opvallend hoog is, moet ik toch vaststellen dat Trinity een zeer toegankelijk album is met daarop puike muziek, dito orkestraties en prima zang.

In 2002 verscheen Eternal Endless Infinity dat geen onaardig, maar evenmin een schokkend debuut was van de Oostenrijkse band Visions Of Atlantis. Inmiddels heeft de band naast zangeres en sopraan Nicole Bogner, wier stem vrij veel lijkt op die van Sabine Edelsbacher (Edenbridge), een andere zanger in de persoon van Mario Plank. Hij is geen buitengewone zanger, maar ook zeker geen storend element in de muziek van de band.

Vision Divine, het project van gitarist Olaf Thörsen (Labyrinth), is zo langzamerhand die projectstatus ontgroeid. Met het uitbrengen van The Perfect Machine, het vierde studioalbum en eerder in 2005 de dvd Stage Of Consciousness, begint dit Italiaanse gezelschap een woordje mee te spreken in het neoklassieke progmetalgenre.

Het tienjarig bestaan van Vision Divine, het Italiaanse gezelschap rond gitarist Olaf Thörsen (ex-Labyrinth), die werd geboren als Carlo Magnani, wordt gevierd met 9 Degrees West Of The Moon. Het zesde studioalbum van de band markeert de terugkeer van niemand minder dan zanger en front man Fabio Lione (Rhapsody Of Fire).

Richard Vimal verdient vandaag de dag zijn brood met het maken van composities voor films, tv en voor bedrijven als Peugeot, Michelin en Shell, om er maar eens enkele te noemen. In 1974 kwam Vimal voor het eerst in aanraking met de synthesizer. Hij speelde daarvoor al piano en gitaar. Gefascineerd door de mogelijkheden van het instrument kocht hij een Roland SH3. Daarop experimenteerde hij fanatiek hetgeen uiteindelijk resulteerde in een contract bij Polydor en zijn eerste album Transparences in 1977. Hierop deed hij tevens de zang. Het album flopte echter.

Paul en Jack Davis, twee broers uit het Verenigd Koninkrijk, zijn samen het project Vienna Circle begonnen. De invloeden zijn afkomstig van de grote namen uit de popgeschiedenis, zoals The Beatles en Pink Floyd, maar ook Neal Morse wordt genoemd. White Clouds is een conceptalbum over een man die verhuist van Zuid-Engeland naar Berlijn op het moment dat de Eerste Wereldoorlog op punt van uitbreken staat.

Na het degelijke album Blood On The Highway  (2007) van Ken Hensley, de voormalige toetsenist van Uriah Heep, hebben we lang moeten wachten op een antwoord van zijn vroegere broodheer, maar eindelijk is het zover! De oudgedienden doen het nog best; dat bewijst Uriah Heep met Wake The Sleeper, het eerste studioalbum in negen jaar.

TYA is een project van de Duitse muzikant Martin Scherl die de instrumentatie van percussie, toetsen en de programmering voor zijn rekening nam. De titel Atma en deels ook de muziek is geïnspireerd op het oude India en de atmosfeer van de natuur, het zoeken naar de ziel en is verder beïnvloed door de etherische schoonheid rond het Boeddhisme. De elf songs vallen echter niet echt in het ambientgenre, waarin deze muziek gecategoriseerd staat maar is veel lichtvoetiger.