CHRYSALIS

De Aziatisch-Amerikaanse Carolyn Fok is naast schrijfster ook een muzikant van elektronische muziek (EM). Ze experimenteerde al vanaf jonge leeftijd met analoge synths en dergelijke. Onder de naam Cyrnai bracht zij al eerder muziek uit. Haar inspiratiebronnen in de jaren tachtig waren The Human League en Cabaret Voltaire. Foks nieuwe album Chrysalis telt maar liefst twaalf composities die samen een klein uurtje ouderwetse EM bieden met een strak geproduceerd, helder en modern geluid. Haar vroegere muziek was in de synthpopstijl, maar dit album gaat meer richting een wat bombastischer en zwaardere versie van de muziek van Klaus Schulze. Veel echo’s, tal van vreemde effecten en geluiden maar niet altijd duidelijke melodielijnen, al zijn die soms wel even aanwezig. De muziek is kosmisch, melancholiek en ook wel wat experimenteel. Voor mensen die uit zijn op herkenbare melodieën is deze muziek zeker niet geschikt. Waar Jean-Michel Jarre, Vangelis en Tangerine Dream na de beginjaren muziek maakten met een herkenbare structuur, zijn dit soort houvasten bij Carolyn Fok ver te zoeken. De laatste track heeft wel een duidelijk ritme en dat is voor mij dan ook direct het meest aansprekende nummer. Liefhebbers kunnen met Chrysalis echter wel wegzakken in oceanen van geluiden.