WAKE THE SLEEPER

Na het degelijke album Blood On The Highway  (2007) van Ken Hensley, de voormalige toetsenist van Uriah Heep, hebben we lang moeten wachten op een antwoord van zijn vroegere broodheer, maar eindelijk is het zover! De oudgedienden doen het nog best; dat bewijst Uriah Heep met Wake The Sleeper, het eerste studioalbum in negen jaar. Ondanks het gemis van Lee Kerslake, waardoor gitarist Mick Box nog het enige originele lid is, zijn Phil Lanzon (toetsen), Trevor Bolder (bas), nieuwkomer Russell Gilbrook (drums) en Bernie Shaw met zijn stabiele en vertouwde stemgeluid, erin geslaagd om een herkenbaar geluid te produceren met composities die origineel en goed in elkaar steken. Van een nagenoeg instrumentale opening, met alleen de bekende koortjes, tot het indrukwekkende What Kind Of God; alles staat in het teken van de wah-wahgitaar van Mick Box en de ronkende orgelgeluiden van Phil Lanzon. De derde track, Tears Of The World, doet qua sfeer erg aan Easy Livin’ denken. Alle elf tracks zijn samen goed voor ruim vijftig minuten ouderwetse hardrock. Niets nieuws onder de zon dus, maar het is heerlijk om te horen dat de mensen die deze stijl mede vorm gaven, nog steeds tal van bands uit nieuwe lichtingen aftroeven. Wake The Sleeper is een prima Heep-album dat zonder schaamte kan worden bijgezet in de rijke en gevarieerde Uriah Heep-galerij.