CD

De Zwitserse band Flame Dream was actief tussen 1977 en 1986 en was muzikaal zwaar beïnvloed door Genesis. In die periode nam de band vijf uitstekende symfoalbums op en nog een zesde met een duidelijk minder progressief karakter. Tot mijn niet geringe verbazing werd geen van deze albums besproken in iO Pages en op deze website slechts één! Evenals schrijver dezes, die enkele malen Esoteric Recordings aanschreef om de albums van Flame Dream opnieuw op cd uit te brengen, zijn er kennelijk meer fans geweest met soortgelijke verzoeken.

Frank Badenhop is al sinds 2012 de motor achter het project FB1964. Sinds Fearless Vampire Killers, zijn eerste album uit 2012, zijn er maar liefst zes albums verschenen en nu presenteert hij zijn achtste album Seven Deadly Sins. De revenuen van dat album worden, zoals te doen gebruikelijk, gedoneerd aan regenwald.org een organisatie die vecht voor het behoud van de regenwouden in onder meer Argentinië. Naast de ‘basisband’ nodigt Badenhop steevast sologitaristen en vocalisten uit om hun medewerking te verlenen.

De Oostenrijkse band Visions Of Atlantis brengt na vele bezettingswisselingen, met alleen oerlid en drummer Thomas Caser nog aan boord, Pirates II uit, het negende studioalbum in het bijna 25-jarig bestaan. Qua stijl is de muziek van de band vergelijkbaar met die van bands als Amberian Dawn, Delain of de landgenoten van Edenbridge.

Het centrale duo in het Poolse gezelschap Wave zijn Marcin Wrona (zang, gitaar) en multi-instrumentalist Artur Ramiączek. Music For The Night Drivers biedt een vrij relaxt mengelmoesje van ‘late nite jazz’, elektronische ambient muziek, zoete popmuziek en hier en daar een enkel progressief elementje. De negen nummers zijn goed voor zo’n 53 minuten muziek die heerlijk rustig weg kabbelt.

Soms zijn er prettige verrassingen in het leven van een oude prog-liefhebber. Zo was de aankondiging dat Focus met een nieuw album zou komen voor mij een bijzonder aangename. De oudgedienden Thijs van Leer en Pierre van der Linden hebben inmiddels ruim 55 jaar op de teller.

Nightwish, de van origine Finse pioniers in de gothic en female fronted metal met ‘onze’ Floor Jansen als zangeres, brengt na bijna dertig jaar Yesterwynde uit, het tiende studioalbum. Vreemd genoeg wordt het album op korte termijn niet gevolgd door een tournee. Na de zeer uitgebreide wereldtournee en vervolgens de opnamen van het nieuwe album, heeft men besloten voorlopig een rustpauze in te lassen.

Old loves never die! Dat geldt wat mij betreft voor Deep Purple, de band die mijn interesse wekte na een periode van klassieke muziek, Bee Gees en Creedence Clearwater Revival.

De Nederlandse band Ice, ooit ontstaan uit Maryson met toevoeging van toetsenist Ardie Westdijk (ex-Differences), heeft een behoorlijk tijdje in de vriezer gelegen maar is – gelukkig voor menig symfoliefhebber – weer ontdooid en tot leven gebracht. Met uitzondering van bassist René Sterk (Gilgamesj) is de bezetting ongewijzigd vergeleken met het album The Saga dat in 2006 werd uitgebracht.

Er waren al enige tijd geruchten dat Jon Anderson, de voormalige frontman van Yes, bezig was met een nieuw album in de oorspronkelijke Yes-stijl. Het is echter minder voor de hand liggend om dat bij een voornamelijk op hardrock en metal georiënteerd label als Frontiers Music te doen, maar dat terzijde. De fans van de Yes-muziek uit de jaren zeventig kunnen hun hart ophalen en in volle teugen genieten, want True heeft alles wat de oudere Yes-fans zich kunnen wensen.

Soms zijn er prettige verrassingen in het leven van een oude prog-liefhebber. Zo was de aankondiging dat Focus met een nieuw album zou komen voor mij een bijzonder aangename. De oudgedienden Thijs van Leer en Pierre van der Linden hebben inmiddels ruim 55 jaar op de teller. Hoewel beiden de zeventig ruim gepasseerd zijn, zijn ze nog steeds productief, spelen nog steeds live en ze hebben nog de ambitie om met nieuw werk te komen. Dat is op zich al een groot compliment waard.