CD

De Zweedse band Platitude vierde in 2005 zijn tienjarig jubileum en met Silence Speaks levert nme nu het derde studioalbum af.

Bijna vier jaar na het debuut is onlangs Streets Of Fire, het tweede album van Place Vendome verschenen. Evenals op de vorige schijf wordt het fundament van dit project gevormd door bassist Dennis Ward (Pink Cream 69) en zanger Michael Kiske, De voormalige voorman van Helloween heeft nog altijd een dijk van een stem die gehoord mag worden.

Place Vendome is een uitstekend melodieus hardrockproject rond leden van Pink Cream 69, die verantwoordelijk waren voor de muziek. Met name producer en bassist Dennis Ward speelde daarbij een belangrijke rol en verder de van Vanden Plas bekende toetsenist Günther Werno.

De Noorse multi-instrumentalist Mattis Sörum is verantwoordelijk voor de muziek op Face Of Our Fathers, de opvolger van het debuut A Sleeper's Awakening (2006). Die schijf kreeg destijds een 'tip' in iO Pages. Voor dat werkstuk kreeg Mattis hulp van twee heren en twee dames, die zongen op Pride, Reason, Hope en Love, en enkele gastmuzikanten die de drums, orgel, fluit, viool en cello bespeelden. Hierdoor kreeg dat album meer de eigenschappen van een progopera dan van een band die goede prog speelt.

Ruim twintig jaar na het uitbrengen van het gelijknamige debuutalbum van Phenomena is Psychofantasy het vierde album van de Britten. Het is geheel in de stijl van zijn voorgangers opgenomen, alleen de wat betere geluidskwaliteit maakt het verschil. De elf nummers zijn geschreven door Tom Galley.

Het is inmiddels zes jaar geleden dat Opposition (2001), het laatste album van de Amerikaanse band Persephone's Dream, uitkwam. Het heeft kennelijk even geduurd voordat Rowen Poole (gitaar, toetsen, composities) inspiratie had voor Pyre Of Dreams.

Geïnspireerd door de Griekse mythologie schreef Kelly Fletcher de teksten voor Pan: An Urban Pastoral, een conceptalbum van Persephone's Dream, het vijfde album van de band in zijn ongeveer vijftienjarig bestaan. De albums zijn steeds intrigerend en onvoorspelbaar, mede doordat de band steeds van zanger wisselt.

Maar liefst 36 jaar na het uiteenvallen van een van de meest opvallende progpopgroepen uit de jaren zeventig, is er dan eindelijk Live And Unleashed, het eerste officiële livealbum van Pavlov's Dog. Over de lengte valt niet te klagen, want het tijdens Europese concerten in 2009 Europa opgenomen album duurt maar liefst zo'n 76 minuten.

De meeste oudere progliefhebbers zullen Pavlov’s Dog nog wel kennen van de eerste twee albums Pampered Menial (1974) en At The Sound Of The Bell (1976). Hoewel de muziek van de band het midden houdt tussen pop, prog en rock is de uit duizenden herkenbare stem van zanger David Surkamp het handelsmerk van de band.

Retro? Waarom ook niet? Jawel, 35 jaar na Pampered Menial (1975) komen oudgedienden David Surkamp (zang, gitaar, toetsen) en Mike Safron (drums) samen met een handvol muzikanten met een nieuw album van Pavlov's Dog. Dertien nieuwe songs, grotendeels gepend door Surkamp en uiteraard met zijn karakteristieke stem als handelsmerk, al is die stem nu een stuk minder schel en hoog.