CD

Het gebeurt niet vaak dat een Nederlandse band al na enkele demo's en mini-cd's een liveregistratie uitbrengt en dan nog wel zonder overdubs.

Be is de de comeback van Salem Hill, een band die eigenlijk was opgehouden te bestaan. De show waardoor uiteindelijk de livedubbelaar Puppet Show (2003) het levenslicht zag, kreeg zoveel enthousiaste reacties dat Carl Groves (zang, gitaar, keyboards), Michael Dearing (zang, gitaar, keyboards, bas), Patrick Henry (bas) en Kevin Thomas (drums) uiteindelijk toch besloten door te gaan.

Network verschijnt ongewoon snel na Marathon (2003) en twee dvd's! Maar het is echt zo en Saga koppelt er direct weer een Europese tournee aan vast. Zoals gebruikelijk wordt de helft van alle concerten in Duitsland gegeven, maar ook twee in Nederland.

Toen zanger-toetsenist en componist Michael Sadler enige jaren geleden zijn afscheid bij Saga aankondigde, zal menigeen gedacht hebben dat dit het einde van de band betekende. Niets bleek minder waar: na een uitvoerige zoektocht werd uiteindelijk ‘om de hoek’ de in Toronto woonachtige Rob Moratti gevonden. De ex-zanger van Final Frontier heeft een totaal andere stem dan Sadler, minder karakteristiek, iets helderder en met een mooi, natuurlijk vibrato.

Marathon is het vijftiende studioalbum van de Canadese symforockgroep Saga die, naar ik aanneem, geen nadere introductie behoeft en dit jaar ruim 25 jaar bestaat. Routiniers dus. Het beproefde concept van de eerste vier albums en van Full Circle (1999) en House Of Cards (2001), wordt op dit album voortgezet onder het motto: never change a winning team! Marathon bevat geen grote verrassingen, geen onverwachte experimenten, maar wel kwaliteit die groeit naarmate het schijfje vaker in de speler vertoeft.

Na de gelimiteerde en via internet uitgebrachte cd Back Where You Belong (1998) is hier dan eindelijk het eerste echte volwaardige soloalbum van Michael Sadler, de frontman van de Canadese progband Saga. Aangezien ik nooit de hand heb weten te leggen op Back Where You Belong, kan ik niet beoordelen of de nummers grote wijzigingen hebben ondergaan, maar dat verwacht ik niet.

Het Italiaanse duo S&L bestaande uit Salvio Schiano (keyboards, programming) en Lino Esposito (gitaar) is op Time Machine duidelijk gegroeid vergeleken met hun debuut Eternal  (2001).

Retrospective 3, de derde compilatie van de Canadese supergroep Rush is een feit. Ruim 71 minuten luisteren naar ‘the best of’ uit de periode 1989-2008. Op de eerste schijf staat een remix van One Little Victory en nummers als Dreamline, Presto, Roll The Bones, Animate, Driven en natuurlijk het aansprekende Far Cry. Verder hoor je nog een remix van Earthshine en een liveversie van Ghost Of A Chance.

Tijdens de voorbereiding van een interview dat ik zou houden met toetsenist Jordan Rudess (Dream Theater) kwam ik tot mijn verbazing een titel tegen die ik nog niet kende, namelijk The Official Bootleg. De muziek van dit album bevat liveopnamen uit 1998, opgenomen voorafgaande aan een concert van Dream Theater, waarbij het Rudess Morgenstein Project (RMP) als support fungeerde. Bijna een dubbelconcert dus!

Het zal weinigen zijn ontgaan dat Jordan Rudess, de huidige toetsenman van Dream Theater, al een respectabel aantal albums op zijn naam heeft staan. Na Feeding The Wheel (2001) is Rhythm Of Time de ‘echte’ opvolger. Met behulp van de niet te evenaren drummer Rod Morgenstein (Dixie Dregs, Winger, Platypus), op enkele tracks bassist Dave LaRue (Dixie Dregs, Steve Morse Band) en een aantal gitaristen, heeft Rudess een voortreffelijk en gevarieerd album afgeleverd.