CD

De meeste lezers van deze website zullen de naam Gary Hughes wel weten te plaatsen als het brein achter en de stem van de melodieuze rockband Ten. Zo niet, dan zal men hem zeker kennen als componist en producer van de eerste soloalbums van zanger Bob Catley (Magnum). Deze productieve gitarist, toetsenist, producer en componist heeft zich voor de rockopera Once And Future King laten inspireren - zoals veel andere artiesten voor hem - door de legende van koning Arthur, die in Engeland zou hebben geleefd rond 460 na Christus.

De meeste lezers van deze website zullen de naam Gary Hughes wel weten te plaatsen als het brein achter en de stem van de melodieuze rockband Ten. Zo niet, dan zal men hem zeker kennen als componist en producer van de eerste soloalbums van zanger Bob Catley (Magnum). Deze productieve gitarist, toetsenist, producer en componist heeft zich voor de rockopera Once And Future King laten inspireren - zoals veel andere artiesten voor hem - door de legende van koning Arthur, die in Engeland zou hebben geleefd rond 460 na Christus.

Ooit dwong de ziekte ALS Jason Becker van het podium met verlammimgsverschijnselen tijdens een concert van David Lee Roth. Korte tijd later maakte deze dodelijke ziekte hem ook het gitaarspelen onmogelijk. Toch heeft Becker in zijn korte carrière veel gitaristen beïnvloed met zijn opvallende speelstijl. Hij creëerde nieuwe combinaties van techniek en geluid, waardoor hij een nieuwe dimensie toevoegde aan het toch al rijke arsenaal van gitaarspel en -geluid.

Wat een heerlijke oude kost! Esoteric Recordings is subliem in het vinden van vergeten juweeltjes, is mijn conclusie na beluistering van Ring Of Changes, een ‘vergeten’ album uit 1972. Beginjaren zeventig zei Gary Wright Spooky Tooth na Ceremony (1969) vaarwel en begon een solocarrière. De oorspronkelijke aanleiding om Wonderwheel te formeren was het feit dat hij muzikanten nodig had om zijn solodebuut Extraction (1970) live te brengen.

Wolverine maakt progressieve donkere metal, maar wel van de melodieuze soort. Zo zou ik Cold Light Of Monday, het derde studioalbum van deze Zweedse formatie willen karakteriseren. De elf aan elkaar gekoppelde songs duren samen bijna 52 minuten. De verhaallijn op het album gaat over de jonge, misbruikte vrouw Sarah.

Orpheo bestaat uit een zeer getalenteerd stel muzikanten uit Groningen. Dat durf ik te stellen na beluistering van het bijna 34 minuten durende mini-album Songs Of The Past Days To Come. Via het meedoen en winnen van talentenjachten is de band in het zadel geholpen. Zij zijn niet alleen verantwoordelijk voor de muziek op deze mini-cd, maar ook voor het artwork en de tweetalige website. Dat zie je niet dagelijks. Als dan de muziek ook nog eens alleszins goed klinkt, word ik enthousiast en hoopvol, want er komen steeds meer nieuwe bands met aansprekende muziek.

Het Bulgaarse snarenwonder Nikolo Kotzev heeft na zijn Nostradamus-project zijn oude liefde weer opgepakt. Ruim zes jaar na het verschijnen van het vorige album Bad Religion (1996) van Brazen Abbot is er nu het nieuwe album Guilty As Sin.

Het Nederlandse trio S.O.T.E. heeft er zeven jaar over gedaan om Time To End, een bijna één uur durend conceptalbum te schrijven. De cd handelt over drie karakters in het geteisterde geweten van één man, die om beurten proberen zich aan de overheersing van de andere twee te ontworstelen. Dat is geen alledaagse kost en het resultaat mag er bovendien zijn. Time To End is een indrukwekkend werkstuk dat alle aandacht opeist door zijn verscheidenheid aan stemmingen en stijlen.

De Duitser Michael Cretu, het brein achter Enigma, heeft de nodige tijd genomen om te beslissen of hij zou moeten doorgaan met zijn project. Uiteindelijk heeft hij dertien jaar na zijn succesvolle eertse album MCMXC AD zijn muzikale reis te vervolgen met Voyageur. Hij zit inmiddels al 25 jaar in het vak en met dit nieuwe album levert hij zijn langste album tot dusver af, te weten 47 minuten.

Het is alweer vijf jaar geleden dat we het laatste studioalbum Abandon (1998) van Deep Purple konden verwelkomen. Daarna volgde in 1999 de hernieuwde kennismaking met Concerto For Group And Orchestra en de liveregistratie Total Abandon in hetzelfde jaar. Aangezien toetsenman Jon Lord zich (nog) meer op de klassieke toer wenste te begeven, vond de band in Don Airey een uitstekende vervanger.