VORTEX

Het kwartet Toundra is afkomstig uit de Spaanse hoofdstad Madrid en Vortex is het vijfde album dat de band uitbrengt. Sinds kort is het gezelschap onder contract bij Inside Out Music, hét proglabel bij uitstek. Toch kun je de instrumentale rock die de beide gitaristen, bassist en drummer produceren absoluut geen prog noemen. Er is weinig tot geen sprake van klassieke invloeden, je hoort amper een indrukwekkende solo en de muziek is voor honderd procent gitaar-georiënteerd. De muzikale stijl ligt het dichtst bij metal met invloeden van U2, Black Sabbath, Wishbone Ash en modernere bands als Alter Bridge. De acht tracks klokken samen net geen drie kwartier ondanks het feit dat er enkele langere nummers op de cd staan. Voor zover je van atmosferisch kunt spreken bij een dergelijk heavy geluid, is dat toch de karakteristiek van deze band. Vortex bevat geen instrumentale hoogstandjes, maar een doorgaans zware geluidsmuur en rechttoe-rechtaan melodielijnen met hier en daar wat rustiger fragmenten, zoals in het korte nummer Cartavio. Het geluid van de gitaren klinkt vervormd, echoënd of beide. Zelfs in de woestijn (Mojave) zou je verwachten ijle klanken te horen, maar niets is minder waar: na een wat subtieler intro scheuren de heren er weer lustig op los. Het tweede deel bevat echter wat progressieve elementen met enkele sfeer- en tempowisselingen en het laat wat meer ruimte voor de bas die even zijn stuwende rol vergeet. Roy Neary heeft wat spacerockinvloeden, terwijl de echo’s je om de oren vliegen. De slottrack Cruce Oeste bevat ook mooie rustige passages naast U2-achtige metal. Wat mij betreft is Toundra een wat vreemde eend op het Inside Out-label en het is zeker geen album dat mij persoonlijk lang zal bijblijven. Bij liveoptredens denk ik dat de heren op hun best zijn en dat is gelukkig ook iets wat ze zelf graag doen.