HADAL SHERPA

Het gelijknamige debuutalbum van het in 2013 opgerichte Finse kwartet Hadal Sherpa, bevat bijna zeventig minuten instrumentale muziek verdeeld over acht composities. Een muzikale uitdaging zou je zeggen. Dat bleek het ook wel te zijn al voelde ik bij Marracech de behoefte had om die al na een minuutje af te breken, want een tikje te drammerig en te neurotisch. Je zou verwachten dat de spannende solo’s je om de oren vliegen en dat er talloze venijnige duels tussen gitaren en keyboards worden uitgevochten. Niets bleek echter minder waar. Het wat blikkerige geluid van de gitaren, de tokkelende wijze van spelen en het veelvuldig gebruik van orgelklanken benadrukken invloeden uit de jazzmuziek. De laatste track deed me aan de tv-muziek van de jarenzestigserie Rawhide denken, terwijl de openingstrack elementen bevat – met een gastspeler op de fluit − die je ook hoort op het eerste, gelijknamige album van Camel uit 1973 en de vroege albums van Eloy. De derde track komt dicht bij de oermuziek van The Shadows van eind jaren vijftig. Track vier grijpt weer terug op de vroege prog evenals Heracleion dat tevens wat psychedelische elementen bevat. Het enige echte rustpunt is Abyss waarin symfonische, psychedelische prog hoogtij viert. Een apart album, niet direct iets wat je achter deze jonge Finnen gezocht zou hebben.