MENNO VON BRUCKEN FOCK

TECHNICOLOURED EYES

Artiest / Band: 
KINGFISHER SKY (2018)
KINGFISHER SKY - TECHNICOLOURED EYES

Het is inmiddels al ruim tien jaar geleden dat Hallway Of Dreams, het debuutalbum van Kingfisher Sky, uitkwam. Vanaf het prille begin in 2001 koos de band voor een pad van eenvoud en muzikale passie zonder compromissen te sluiten omwille van commerciële belangen. Voor de elf composities op het vierde album Technicoloured Eyes nam de band ruim drie jaar de tijd; toetsenist Erik van Ittersum was dit keer nauw betrokken bij het schrijfproces. Het resultaat is een zeer gevarieerd muzikaal palet met als basis de stem van zangeres Judith Rijnveld. Haar snelle vibrato is zeer herkenbaar en nogal overheersend, omdat haar zang vrijwel steeds minimaal tweestemmig maar nog vaker meerstemmig is opgenomen. Ook al probeert Rijnveld meer dan voorheen te variëren, het zijn vooral de composities en de wisselende stijlinvloeden die de verschillen maken met vorige albums en met genregenoten. De muziek beweegt zich van pop tot metal en van een pianoballad tot uitgesproken prog en gezien de achtergrond van diverse bandleden zijn ook invloeden uit klassieke muziek onvermijdelijk. Zo is de opening stevig, maar is het refrein veel melodieuzer en lieflijk als vanouds. Paving Stones bevat een onverwacht intermezzo en Golden Thrones is een wat rustiger, slepend stukje. Walk With Brothers en ook Reveries doen weer meer aan de jarenzeventigprog denken met een ronkende Hammond, terwijl Cornelia weer meer neigt naar moderne pop. Swimming Against The Tide klinkt weer heel anders vooral door de aparte synthsolo. Stop The Silence is een pianoballad, waarop Rijnveld nagenoeg alleen door Van Ittersum wordt begeleid. Het titelstuk combineert een zwoel, jazzy basgeluid met fris klinkende orkestraties, vernuftig slagwerk en gedoseerd heavy gitaarspel en datzelfde geldt ook voor Next In Line. De slottrack Dream Beyond A Dream heeft soms wat soundtrackinvloeden en een fraai symfonisch einde. Technicoloured Eyes is zeker verrassend te noemen en bevat een aantal originele vondsten. Wat mij betreft had het album met wat minder zang en meer ruimte voor de heren instrumentalisten en voor celliste Maaike Peterse hoger gescoord.