CD

Het Nederlandse trio S.O.T.E. heeft er zeven jaar over gedaan om Time To End, een bijna één uur durend conceptalbum te schrijven. De cd handelt over drie karakters in het geteisterde geweten van één man, die om beurten proberen zich aan de overheersing van de andere twee te ontworstelen. Dat is geen alledaagse kost en het resultaat mag er bovendien zijn. Time To End is een indrukwekkend werkstuk dat alle aandacht opeist door zijn verscheidenheid aan stemmingen en stijlen.

De Duitser Michael Cretu, het brein achter Enigma, heeft de nodige tijd genomen om te beslissen of hij zou moeten doorgaan met zijn project. Uiteindelijk heeft hij dertien jaar na zijn succesvolle eertse album MCMXC AD zijn muzikale reis te vervolgen met Voyageur. Hij zit inmiddels al 25 jaar in het vak en met dit nieuwe album levert hij zijn langste album tot dusver af, te weten 47 minuten.

Het is alweer vijf jaar geleden dat we het laatste studioalbum Abandon (1998) van Deep Purple konden verwelkomen. Daarna volgde in 1999 de hernieuwde kennismaking met Concerto For Group And Orchestra en de liveregistratie Total Abandon in hetzelfde jaar. Aangezien toetsenman Jon Lord zich (nog) meer op de klassieke toer wenste te begeven, vond de band in Don Airey een uitstekende vervanger.

De twee zangers Glenn Hughes en Joe Lynn Turner - beiden ex-Deep Purple - zijn onvermoeibaar en onuitputtelijk waar het de inspiratie betreft. Na hun succesvolle eerste samenwerkingsverband als Hughes Turner Project van voorjaar 2002 en de daaropvolgende goed verlopen tournee, hebben deze rockgiganten opnieuw besloten om elf op Led Zeppelin, Deep Purple en Rainbow geïnspireerde songs te schrijven. Het resultaat is een voorspelbaar, maar o zo degelijk (hard)rockalbum.

In 1996 was Norm het laatste studioalbum van Marathon uit Twente. Dat de band een doorstart maakte onder de naam ENorm zal bij veel progliefhebbers bekend zijn. Na de nodige tegenslagen en enkele singles presenteerde de band in mei 2003 de cd Real Today. Het wachten werd beloond, hoewel dit album in bijna niets meer herinnert aan de meer symfonische voorgangers. Deze cd bevat sprankelende poprock, waarbij namen als Lenny Kravitz, Live, Rush maar zeker ook U2 te binnen schieten.

Als je spreekt over gothicmetal, en dan met name de klassiek georiënteerde melodieuze variant, dan kom je ongetwijfeld uit bij de Finse band Nightwish. Deze band verwierf in een luttel aantal jaren veel roem in dit genre. De Finnen leveren nu - na de uitstekende dvd From Wish To Eternity (2001) - opnieuw een dvd af, namelijk End Of Innocence. Deze schijf bevat echter voornamelijk documentaires en interviews.

Embrace The Galaxy is het album dat Ronnie James Dio en Yngwie Malmsteen nooit maakten. Dat staat te lezen op de bijgeleverde informatie van dit fonkelnieuwe, neoklassieke progmetalalbum van toetsenist Richard Andersson (ex-Majestic). Hij is tegenwoordig ook actief in Time Requiem. De negen tracks kwamen samen met gitarist Magnus Nilsson tot stand; de eerste acht zijn gezongen door Patrik Johansson in een stijl die doet denken aan 'Dio meets David Coverdale'.

Wie denkt dat The Neal Morse Band en Supernal Endgame de enige reliprogbands zijn, heeft het mis. Hoewel Time Horizon wat meer invloeden van bands als Kansas en Journey heeft, bevat de muziek veel progressieve momenten in de tien songs op Transitions uit 2015. De zeer behoorlijke zangpartijen worden gedeeld door toetsenman Ralph Otteson en drummer Bruce Gaetke, terwijl Jake Livgren (Proto-Kaw) de slottrack zingt.

De uit Californië afkomstige band Time Horizon is beïnvloed door tal van symfobands, waaronder Genesis, Yes, King Crimson, Kansas en Pink Floyd. In dit rijtje, dat de band zelf noemt, mis ik Styx, Boston, Saga en Kansas, want die bands klinken op het debuutalbum Living Water (2011) in mijn beleving ook nadrukkelijk door.

Tarot is een Fins heavy metalkwartet geformeerd rond de broers Marco Hietala (Nightwish, zang, bas) en Zachary Hietala (gitaar). Samen met toetsenist Janne Tolsa en drummer Pecu Cinnari spelen de heren op Suffer Our Pleasures tien tracks vol met melodieuze metal die met name is geënt op Black Sabbath van de beginjaren tachtig. Marco's ronkende bas en zijn zang kon je al op Century Child (2002), het meest recente album van Nightwish, bewonderen.