CD

Is Out Of The Shadows de zoveelste reünie van een band uit de jaren zestig? Inderdaad. En is dit ook een symfoband? Nee, dat niet. Maar waarom dan toch een recensie van The Zombies? Omdat zanger Colin Blunstone en toetsenman-zanger Rod Argent hun sporen in de pop- en rockmuziek ruimschoots verdiend hebben! Dat geldt zeker voor Argent die met de gelijknamige band en solo menig symfoliefhebber in vervoering bracht met zijn spel op het Hammond-orgel.

De verzamelaar Syntonic Waves, vol. 8 bevat nog niet eerder uitgebrachte tracks van dertien elektronische musici. Als eerste hoor je Klangwelt met aangename new agemuziek en wat overbodige stemmen van Houston Control tijdens de opening. De tweede nummer is van Michael Obermeier. Het bevat veel effecten, aparte geluiden en is wat minder toegankelijk. Het uptempo gedeelte klinkt wel heel aardig. De bijdrage van Jonson had een rustige track van Peru kunnen zijn.

Toetsenist Oliver Petry was nog geen achttien toen hij de composities schreef voor het trio Cannabis India dat hij in 1971 oprichtte met bassist Dirk Fleck en drummer Rudiger Braune. Het trio uit de omgeving van Wuppertal − waar ook Hölderlin vandaan kwam − maakte al gauw naam en stond in het voorprogramma van onder meer Beggar’s Opera en Earth & Fire, bands die in die periode uitgesproken progressief getinte muziek maakten.

Zoals veel zangers van bekende bands voelde ook Geoff Tate (Queensrÿche) zich geroepen om een soloschijf uit te brengen. Samen met gitarist-componist Scott Moughton schreef hij voor dit titelloze album van krap vijftig minuten elf moderne, soms zelfs licht dansbare songs. Het hoofdthema is liefde, een ode aan de meest diepe van alle menselijke emoties. Tates band bestaat uit Howard Chilcott (toetsen), Jeff Carnell (gitaar), Evan Schiller (drums) en C. Fox (bas, cello).

De cd Parakletos van de Poolse band RSC dateert al uit 1997. Het album verscheen op hetzelfde label als waarop ooit het album Safe (1995) van Collage verscheen, namelijk Ars Mundi. De belangrijkste man in deze band is Viktor Kucaj die naast de Hammond en de synthesizers ook de composities, de arrangementen en de productie voor zijn rekening nam. De muziek doet een beetje denken aan die van het eveneens Poolse SBB met zo nu en dan een vleugje Pink Floyd.

Soft Monster is een project van de Schotse slagwerker Alan Emslie en toetsenist Euan Drysdale. Op vier van de acht tracks op Floating wordt het duo bijgestaan door gitarist John Irvine. Op het hoesje wordt melding gemaakt van het feit dat Rush en Liquid Tension Experiment tot de inspiratiebronnen behoren. Inderdaad is aan het slagwerk van Emslie te horen dat hij is beïnvoed door Neil Peart.

De Schotse drummer en percussionist Alan Emslie neemt op Emotive Bay uiteraard al het slagwerk voor zijn rekening, maar daarnaast speelt hij ook toetsen en gebruikt hij zijn stem. Op twee tracks is gitarist John Irvine te horen. De muziek is 'live' opgenomen in zijn eigen studio en is bedoeld om een positief livegevoel te ervaren. Het gaat dus niet zo zeer om steriel, geprogrammeerd werk. De cd bevat ook nog wat foto's en weblinks die je kunt vinden als je de cd in je pc of laptop stopt.

Dit studioproject is een initiatief van Serafino Perugino, de baas van Frontiers Records en het wordt gedragen door zanger Michael Kiske (ex-Helloween) en Dennis Ward (Unisonic). De laatste is op Close To The Sun tevens ritme- en basgitarist. De eerste proeve van bekwaamheid beviel dusdanig goed dat de samenwerking werd gecontinueerd en dit is inmiddels het vierde studioalbum. De twaalf composities werden aangeleverd door diverse gastmuzikanten en andere artiesten uit de stal van het platenlabel.

IZZ is een relatief jonge Amerikaanse band uit de staat New York en I Move is de tweede cd van dit gezelschap. Gezien de prachtige documentatie die de plaat vergezelde, wordt er kennelijk flink geïnvesteerd om deze heren te laten doorbreken in de progscene. Het album met een speelduur van 73 minuten bestaat uit vijftien tracks die het kwintet met smaak en vakmanschap uitvoert.

Het Duitse kwintet Edguy is een van de vele bands die zich bewegen in het melodieuze metalgenre. De muziek van de band is beïnvloed door vooral Helloween, maar ook door Freedom Child, Stratovarius, Savatage en bovendien vind je op Mandrake invloeden uit het AOR-genre. Mandrake betekent mandragora, een middel waaraan medische krachten worden toegeschreven en het benadrukt het bovennatuurlijke en mysterieuze aspect als inspiratiebron voor deze cd.