CD

Stephan Kaske, alias Mythos, heeft inmiddels een omvangrijke discografie en zijn naam is wereldwijd bekend in de scene van de elektronische muziek (EM). Quasar (1980), een van zijn beste albums, dat behoort tot het origineelste werk dat Kaske ooit componeerde, is nu voor het eerst verkrijgbaar op cd. De oorspronkelijke lp uitgebracht op het fameuze Sky-label, is nu eindelijk verkrijgbaar compleet met een mooi boekje en een aardige bonustrack.

My Name Is Janet is een nieuwe band bestaande uit de Rus Jim AvivA (zang, toetsen) en de Zweden Eric Rauti (Dreamland, Torch, gitaar/bas) en Alexx (Dreamland, drums). De band debuteert met het aardige schijfje Red Room Blue. Samen met Andy LaRocque (King Diamond, gitaar/producer) en nog een enkele gastmuzikant, komt het trio met verrassend veelzijdige muziek. Aviva tekende voor de composities.

In Motion is het tweede soloalbum van de Finse gitarist, componist, producer en cartoonist Mika Tyyskä alias Mr. Fastfinger. In twaalf composities etaleert hij hier zijn vingervlugheid. Hij wordt bijgestaan door Kalle Katz (toetsen), Lasse Rantanen (bas) en Thomas Törnroos (drums). Gastrollen zijn weggelegd voor enkele mij onbekende namen, maar ook voor niemand minder dan Jordan Rudess (Dream Theater).

Overal ter wereld wordt muziek gemaakt, maar dat men ook progrock en elektronische muziek (EM) in Nieuw-Zeeland maakt, is voor veel lezers wellicht verrassend. Jeremiah Ross alias Module raakte als fan van Tangerine Dream (TD) geïnteresseerd in synthesizers en tegenwoordig is hij in verschillende projecten actief.

Margaret's Children, het twaalfde album van Guy Manning, is eigenlijk de opvolger van Anser's Tree (2006) dat gebaseerd is op een bestaande stamboom. De productieve muzikant brengt de laatste jaren steevast een plaat per jaar uit.

Sinds David Rohl de Mandalaband weer nieuw leven inblies, is er best het een en ander gebeurd. Na het derde album BC-Ancestors (2009), zijn de twee eerste albums geremasterd uitgebracht als Resurrection inclusief interessant bonusmateriaal. Ondanks het overlijden van toetsenist-componist Woolly Wolstenholme, aan wie dit album ook is opgedragen, heeft Rohl kans gezien om opnieuw een prachtig, 76 minuten lang album af te leveren.

De oudjes doen het nog best. Dat is mijn conclusie nadat ik het achttiende studioalbum van de Britse melodieuze hardrocklegende Magnum meermalen heb beluisterd.

Krijg nou wat! Female fronted prog(metal) uit Italië, alsof gothicrock en female fronted metal nog niet genoeg zijn! Feit is dat het kwintet van Lunocode aangevoerd door zangeres Daphne Romano, op Celestial Harmonies een krap uur muziek uit de hoed tovert die op zijn zachtst gezegd verrassend te noemen is. Het album opent alsof men een cover van onze landgenoten van Lacuna Coil moet spelen: stevige gitaarriffs en een forse dosis dubbele basdrums. Romano zingt tweestemmig met een octaaf ertussen.

De Poolse progmetalband Logic Mess debuteert niet met Element Of The Grid, want onder de naam Crystal Lake bracht een aantal bandleden al het album Safe uit. Met nieuwe zanger Krzysztof Owsiak en drummer Piotr Majka veranderde echter het bandgeluid. Met Element Of The Grid presenteert Logic Mess een conceptalbum met negen composities, waarvan maar liefst vier epics die samen bijna zeventig minuten klokken. De muziek is melodieus, maar ook wat heavy met hier en daar gesproken tekst.

Lacuna Coil is en sextet uit Italië dat al vijftien jaar meedraait. De band combineert op Dark Adrenaline gothicrock, metal en pop tot een wat donkere, stevige muziekstijl die aanleunt tegen bands als Evanescence en Visions Of Atlantis, terwijl je ook zou kunnen stellen dat Delain in hetzelfde vijvertje vist. De stem van Cristina Scabbia, een knappe verschijning overigens, is niet indrukwekkend, krachtig of herkenbaar maar wel diep, melodieus en soms lieflijk.