CD

Exogenesis is het negende studioalbum van Eloy Fritsch, de toetsenist van de Braziliaanse band Apocalypse.

Veertig jaar ELO moest gevierd, vond meesterbrein Jeff Lynne, die al in de jaren zestig actief was. Rond 1970 werd de basis gelegd voor het Electric Light Orchestra samen met ex-Move leden Roy Wood (multi-instrumentalist) en Bev Bevan (drums). De verschillen van inzicht tussen Wood, die meer klassiek georiënteerd was, en Lynne die meer richting poprock wilde, werden al snel duidelijk en Wood verliet uiteindelijk de band om Wizard op te richten.

The Great Divide van het trio Elf Project, afkomstig uit de omgeving van New York, is de opvolger van het debuutalbum Mirage. Dat album was wat orkestraler, wat voller gemixt, een tikkeltje psychedelisch met ook wel invloeden van Rush, maar dan uit de periode van A Farewell To Kings (1977).

Is female fronted metal populair? Gezien het grote aantal albums dat wordt uitgebracht zou je dat bijna denken. Effloresce is een nieuwe Duitse band met zangeres Nicki Weber, wier stem wat weg heeft van die van Fryda Lyngstadt (Abba). Zou het toeval zijn dat Abba tot haar favorieten behoort? De band schreef alle muziek zelf; Weber schreef de teksten. In de zes lange nummers die samen ruim 54 minuten klokken, gebruikt zij haar stem gevarieerd.

Onze landgenoot Roeland Dol maakte dit album onder een naam die overduidelijk is afgeleid van zijn achternaam, maar geïnspireerd is op de winkelketen Dollorama in de VS. Op de achterzijde van WE.M.3 staat onder meer vermeld '3 x 3 + 3 for a rock trio with triple vocals' en dat is een zeer goede omschrijving. Hoewel deze muziek niet onder de noemer progrock valt, maak ik voor landgenoten wel eens een uitzondering.

De invasie van de Vikingen kent geen grenzen, want Dimension Act is de volgende progmetalband uit Noorwegen. In de voetsporen van bands als Pagan's Mind, Darkwater en Seventh Wonder spelen de heren op Manifestation Of Progress een prima potje progressieve metal. Met een strakke en lekker vette productie wordt na vier jaar noeste arbeid dit debuutalbum gepresenteerd met daarop slechts vier nummers, van welke het laatste ruim 31 minuten duurt, verdeeld over zes stukken.

De opvolger van het album Newborn  (2011) van Dice, een bekende Duitse band, is geen grote verrassing. De bezetting is ongewijzigd gebelven met Christian Nové (toetsen, bas, zang, gitaar), Peter Viertel (sologitaar), Jens Lübeck (sax, fluit, sitar) en Tom Tomson (drums). Comet Highway bevat melodieuze symfonische rock die zwaar aanleunt tegen onder meer Pink Floyd en soms Supertramp en Camel.

Na diverse bezettingswisselingen is Delain inmiddels een gevestigde naam in de gothicrock, of liever gezegd: popmetal met frontvrouw. Toetsenman Martijn Westerholt zei ooit: "Delain maakt gewone popmuziek met een heavy arrangement." De band heeft een uitgebreide tournee achter de rug die hen onder meer in de VS, Mexico

John Coppin en Dave Bell (beiden gitaar, zang) werden na de oprichting van de Britse folkrockformatie Decameron in 1968 vergezeld van Al Fenn (mandoline, sologitaar) en Geoff March (viool, cello). Zij maakten mooie gepolijste muziek, keurig gezongen en in de stijl van bands als Fairport Convention. Soms wat gezapig en dromerig, maar steeds zeer verzorgd terwijl de gedeelde zang bijdroeg tot variatie en een goede balans. Bell heeft een wat diepere stem en Coppin een wat hogere.

Curved Air is al weer een aantal jaren aan het toeren met de originele drummer en zangeres. De belangstelling in Europa en zeker ook in het eigen Groot-Brittannië is mogelijk de aanleiding geweest om ook dit livealbum opnieuw uit te brengen. De eerste release op cd was overigens pas in 1995 onder de naam On Air. Het album bevat een blok met opnamen van sessies uit 1970 en 1971 en een tweede blok met live gespeelde stukken uit 1976, opgenomen in het Paris Theatre in London, toen nog met Stewart Copeland (The Police) in de gelederen.