CD

Margaret's Children, het twaalfde album van Guy Manning, is eigenlijk de opvolger van Anser's Tree (2006) dat gebaseerd is op een bestaande stamboom. De productieve muzikant brengt de laatste jaren steevast een plaat per jaar uit.

Sinds David Rohl de Mandalaband weer nieuw leven inblies, is er best het een en ander gebeurd. Na het derde album BC-Ancestors (2009), zijn de twee eerste albums geremasterd uitgebracht als Resurrection inclusief interessant bonusmateriaal. Ondanks het overlijden van toetsenist-componist Woolly Wolstenholme, aan wie dit album ook is opgedragen, heeft Rohl kans gezien om opnieuw een prachtig, 76 minuten lang album af te leveren.

De oudjes doen het nog best. Dat is mijn conclusie nadat ik het achttiende studioalbum van de Britse melodieuze hardrocklegende Magnum meermalen heb beluisterd.

Krijg nou wat! Female fronted prog(metal) uit Italië, alsof gothicrock en female fronted metal nog niet genoeg zijn! Feit is dat het kwintet van Lunocode aangevoerd door zangeres Daphne Romano, op Celestial Harmonies een krap uur muziek uit de hoed tovert die op zijn zachtst gezegd verrassend te noemen is. Het album opent alsof men een cover van onze landgenoten van Lacuna Coil moet spelen: stevige gitaarriffs en een forse dosis dubbele basdrums. Romano zingt tweestemmig met een octaaf ertussen.

De Poolse progmetalband Logic Mess debuteert niet met Element Of The Grid, want onder de naam Crystal Lake bracht een aantal bandleden al het album Safe uit. Met nieuwe zanger Krzysztof Owsiak en drummer Piotr Majka veranderde echter het bandgeluid. Met Element Of The Grid presenteert Logic Mess een conceptalbum met negen composities, waarvan maar liefst vier epics die samen bijna zeventig minuten klokken. De muziek is melodieus, maar ook wat heavy met hier en daar gesproken tekst.

Lacuna Coil is en sextet uit Italië dat al vijftien jaar meedraait. De band combineert op Dark Adrenaline gothicrock, metal en pop tot een wat donkere, stevige muziekstijl die aanleunt tegen bands als Evanescence en Visions Of Atlantis, terwijl je ook zou kunnen stellen dat Delain in hetzelfde vijvertje vist. De stem van Cristina Scabbia, een knappe verschijning overigens, is niet indrukwekkend, krachtig of herkenbaar maar wel diep, melodieus en soms lieflijk.

Dat Ken Hensley, de voormalige toetsenist, gitarist en componist van Uriah Heep, uit het dal gekropen is, waarin hij zich tijdens een groot deel van de jaren tachtig en negentig bevond, zal menigeen bekend zijn. Met zijn band Live Fire nam hij in 2011 het album Faster op, de opvolger van Blood On The Highway, dat echter aan mijn aandacht is ontsnapt. Love & Other Mysteries is volgens Hensley een zeer persoonlijk en emotioneel album geworden.

Het uur van de waarheid voor Peter Vink (ex-Q65, ex-Finch) en mogelijk ook voor Knight Area is nu aangebroken, want na het stevige Hyperdrive (2014) haakten een aantal symfomanen af, maar kreeg de band er progmetalfans bij. Welke richting zou Heaven And Beyond op gaan? Kan Knight Area de stap zetten naar een professionele status in een tijd, waarin het publiek steeds meer gratis downloadt en de band niet vaak in de concertzalen te zien is?

Het debuutalbum See See The Sun (1973) van Kayak is evenals het titelloze tweede album (1974) al in 1995 door Pseudonym geremasterd op cd uitgebracht. De inhoud van beide cd's is dezelfde gebleven, al is één bonustrack van plaat gewisseld. De boekjes van deze uitgaven van Esoteric Recordings zijn dikker en bevatten meer foto's en een korte biografie.

Het debuutalbum See See The Sun (1973) van Kayak is evenals het titelloze tweede album (1974) al in 1995 door Pseudonym geremasterd op cd uitgebracht. De inhoud van beide cd's is dezelfde gebleven, al is één bonustrack van plaat gewisseld. De boekjes van deze uitgaven van Esoteric Recordings zijn dikker en bevatten meer foto's en een korte biografie.