CD

Op de Cruise To The Edge 2014 was deze Japanse formatie Electric Asturias een sensatie en voor velen een bijzonder aangename verrassing. Het album Fractals (2011) werd pas ver na de releasedatum besproken, maar dit nieuwe album is heet van de naald. Er is helaas voor dit vijftal nog geen platenmaatschappij gevonden, zodat het album slechts op beperkte schaal verkrijgbaar is, maar vanaf eind februari mogelijk ook via Amazon. In 54 minuten en acht composities neemt Yoh Ohyama de luisteraars mee in zijn wereld van hoogwaardige, instrumentale muziek.

The third album by Dutch band Trace called The White Ladies, is what would be their swan song. The story is based on the myth De Witte Wieven, which originates from the eastern part of the Netherlands. Drummer Ian Mosley and bass player Jaap van Eik kind of lost their interest in the band at the end of 1976, because their income depended on playing rather than composing and keyboardist Rick van der Linden wanted to continue his musical career focusing on his composing skills rather than being a band member.

Nadat John Elefante Kansas had verlaten, maakte hij enkele soloalbums, twee albums met broer Dino Elefante en de band Mastedon en hij en Dino verwierven faam als producer van veelal christelijk getinte muziek (gospelrock)

De Duits-Noorse gothicmetalband Leaves’ Eyes, met als blikvanger zangeres Liv Kristine, timmert alweer tien jaar aan de weg. De titel Symphonies Of The NIght zegt eigenlijk al genoeg: symfonische stukken worden afgewisseld met donkere metaltracks.

Darryl Way is bij de lezers van deze website voornamelijk bekend als de voormalige violist van Curved Air. Hij heeft nadien echter een heel aardige solocarrière opgebouwd, zowel als violist van klassieke muziek, als van violist en toetsenist in diverse solo- en andere projecten. Underworld is het trieste maar overbekende verhaal van de ster Orpheo met een drugsverleden, die dankzij wat hulp toch het grote succes ervaart. Hij wil samen met zijn geliefde, die eveneens een drugsverleden heeft, verder en dan het liefst ‘clean’.

De Amerikaanse band While Heaven Wept is al 25 jaar actief, maar iO Pages heeft nog nooit iets van deze mannen en één vrouw besproken. De zwaardere muzikale stijl is daar wellicht debet aan geweest. Nu heeft medeoprichter en gitarist-componist Tom Phillips zanger Rain Irving (Altura) ingeschakeld en een extra toetsenist, de eveneens uit Altura afkomstige Jason Lingle. Het resultaat is een conceptalbum dat je volgens Phillips als één stuk moet beluisteren, al is deze epic onderverdeeld in elf delen.

Menigeen zal na het album Androgenius (2009) gedacht hebben dat Robby Valentine aan een heuse wederopstanding begonnen was. Toch heeft het vijf jaar geduurd alvorens de ambitieuze plannen van toen vorm lijken te krijgen, want nu is er eindelijk Bizarro World, een gloednieuw album met twaalf composities. Valentine lijkt aan zeggingskracht en instrumentbeheersing niet aan kracht te hebben ingeboet en hij musiceert overtuigend. Dat alleen is al een groot compliment.

Doorgaans hebben we niet te klagen over het aantal albums dat Marillion uitbrengt. Dat Steve Rothery al een tijd van plan was om solo iets te doen was bekend, maar dat hij schijnbaar uit het niets twee livealbums zou uitbrengen − Live In Plovdiv (2013) en Live In Rome (2014) − zal menigeen verrast hebben. Op die albums waren al enkele tracks te horen, waarvan we op The Ghosts Of Pripyat in de beoogde geluidskwaliteit kunnen genieten.

Nog voordat Pampered Menial (1975) en At The Sound Of The Bell (1976) − de twee bekendste albums van de Amerikaanse band Pavlov’s Dog − het levenslicht zagen, bestonden er al opnamen van dit illustere gezelschap. In 1973 al was de Golden Voice Studio in Pekin, Illinois het decor voor de toen nog jonge band. David Surkamp en de zijnen kregen drie dagen om tien songs op te nemen. Later ging de studio in vlammen op en dus ook de mastertapes, maar uit een privé-collectie kwam een redelijk goede kopie van deze opnamen boven water.

Het vijfde studioalbum van de Nederlandse formatie Knight Area combineert de onmiskenbare Genesis-invloeden uit de periode Genesis (1983) − zoals te horen in bijvoorbeeld Living In Confusion − met vooral bands als Enchant en de melodieuze kant van Dream Theater. De bas van Gijs Koopman bracht een vleugje Yes in de muziek, maar door het fenomeen Peter Vink krijgt ze een zwaarder geluid.