THE ABYSS EYE

Ook in Italië heeft gothicmetal navolgers, zo blijkt uit The Abyss Eye, het debuutalbum van Fenix Tales. Dit uit Florence afkomstige gezelschap heeft met acht tracks een aardige mix weten te creëren van klassieke muziek, metal en Keltische volksmuziek. Lacuna Coil heeft er dus een concurrent bij. Met een professionele sopraan achter de microfoon en een toetsenist als bandleider zou de lezer kunnen vermoeden dat de muziek doorgaans klassiek georiënteerd is met bombastische orkestraties, en dat is ook zo. De viool geeft de muziek wat folklore mee; gitaar, bas en drums zorgen voor de stevige metalinvloeden. De drie wat langere nummers zijn de interessantste, want hierin gaat de muziek soms zelfs richting koraal. Compositorisch bewandelt men veel bekende paden en mede door de tijdsduur van slechts veertig minuten laat het album geen verpletterende indruk achter. De titelsong doet sterk denken aan de Nightwish-uitvoering van Phantom Of The Opera. LCI is een sentimentele ballad en Dolls heeft een schitterend, klassiek orkestraal intro met daarin een knipoogje naar Blackmore’s Night. The Abyss Eye is een alleszins acceptabel debuut, maar om de top te bereiken zijn zeker nog stappen te zetten, want sopraan Lucy heeft op deze cd zeker nog niet het achterste van haar tong laten zien. Liefhebbers van de eerste bezetting van Nightwish, van Xandria of van Amberian Dawn zullen aan dit album zeker plezier beleven. Gezien de diversiteit aan muzikanten zie ik Fenix Tales meer als een project dan als een band; de tijd zal uitwijzen of die indruk terecht is.