PEPPER'S GHOST

Met het aanstaande tienjarig jublileum voor de boeg, brengt Arena het zesde studioalbum Pepper's Ghost uit. Na de cd Contagion (2002), die in 2003 werd aangevuld met Contagious en Contagium, heeft meesterbrein en toetsenman Clive Nolan dit keer inspiratie gezocht in het door hem zo geliefde Victoriaanse tijdperk. Op prachtige wijze worden de teksten van deze periode gepresenteerd in de vorm van cartoons. Samen met drummer Mick Pointer en stergitarist John Mitchell heeft Nolan een zeer consistente en sterke cd met zeven nummers gecomponeerd. De cd is goed voor 55 minuten luisterplezier. Ian Salmon speelt schitterende baspartijen, Pointer drumt beter dan ooit tevoren en ook zanger Rob Sowden doet het uitstekend. De cd opent met een draaiorgel op een marktplein, waarna Bedlam Fayre weer alle karakteristieke en sterke elementen van Arena toont: veel gitaar-, bas- en toetsenloopjes, zware orkestraties, prima solo's en tal van mooite tempowisselingen en overgangen. Ik heb eigenlijk maar twee minpuntjes kunnen ontdekken: het album is als geheel behoorlijk stevig en het feit dat door het typische Arena-geluid veel fragmenten wel erg herkenbaar zijn. Neem bijvoorbeeld het thema in het indrukwekkende The Shattered Room, dat akelig veel lijkt op het wonderschone thema van Painted Man op Contagion. Opera Fanatica is een gewaagd nummer geschreven door Nolan dat her en der is verrijkt met mannelijke en vrouwelijke operastemmen. Deze epic is voor mij het hoogtepunt van het album met zijn grillige wendingen, schitterende refreinen, dito loopjes en gedreven samenzang. Als geheel is dit een prima album, maar verwend als we zijn met de doorgaans bovengemiddelde topkwaliteit van de band, krijgt het album verder geen speciale vermelding. 

Pepper's Ghost is verplichte aanschaf voor alle Arena-fans, maar ook voor degenen die een stevige PInk Floyd of een dito Pendragon wel kunnen waarderen.