Zanov is de artiestennaam van Pierre Salkazanov, een Franse musicus die al vele jaren elektronische muziek (EM) maakt. Sterker nog: hij is een tijdgenoot van Jean-Michel Jarre. Hij experimenteerde met synthesizers, waaronder de befaamde ARP 2600, maar heeft tot op heden slechts enkele albums uitgebracht. In 1983 besloot Zanov namelijk om een pauze in te gelasten, maar die zou tot 2014 duren! Met Open Worlds probeert hij het nog bestaande EM-publiek voor zich te winnen onder meer door aanwezig te zijn op E-Day, het bekende EM-festival georganiseerd door Ron Boots, puur en alleen om dit album te promoten. De negen tracks zijn goed voor 47 minuten aparte EM. Apart, omdat Zanov niet gemakkelijk in een bepaald hokje te duwen is. Hij gebruikt geluiden buiten het normale spectrum van strings, synthgeluiden, fluit, orgel en piano en zijn muziek, die soms klinkt als een soundtrack en soms richting pop neigt, staat bol van de effecten en subtiele arrangementen, waarbij duidelijk wordt dat er veel aandacht aan is besteed. De melodielijnen variëren van wat zweverig tot zeer herkenbare thema’s. Flarden herinneren aan Jarre, soms aan Tangerine Dream, dan weer aan de vroege periode van Vangelis, maar er zijn ook raakvlakken met Redshift en de melodieuze kant van landgenoot Serge Blenner. Zijn ‘percussie’ bestaat vaak uit speciale effecten, meer dan ‘normaal’ elektronisch slagwerk en er zijn momenten dat de muziek zelfs wat atonaal overkomt. Toch klinken de nummers open en niet overmatig dicht geplamuurd. De vele echo’s en het gebruik van sequencers moeten je wel liggen. Zowel op de koptelefoon als op een strak volume in de huiskamer vervoert Zanov de liefhebbers met zijn innemende klanken. Hij gebruikte voor dit album een Access Virus TI-synthesizer en de Arturia Origin-synthesizer, waarmee hij twee jaar geleden oudere stukken opnieuw opnam voor het album Virtual Future. Daarmee gaf hij zijn terugkeer in de muziek gestalte. Open Worlds is een niet-alledaags album met muziek die na een aantal luisterbeurten steeds meer tot de verbeelding gaat spreken. Hoe moeilijk het ook is om met EM nog origineel te zijn, maar Zanov is daarin heel aardig geslaagd!