2CD

Na zes studioalbums en een live dubbelaar, leek het de mannen van Edguy - of zou het de platenmaatschapij zijn? - tijd voor een compilatiealbum met daarop songs gekozen door de bandleden zelf. Volgens de bijgeleverde informatie zijn in 24-bit remaster de dertien beste songs geselecteerd die de band vanaf het begin in 1995 heeft opgenomen tot en met het album Mandrake (2001). Die laatste vind ik persoonlijk nog altijd de beste plaat van Edguy.

Sinds D.C. Cooper − de man met de gouden strot − terug is bij het voornamelijk uit Zweden bestaande Royal Hunt, is de muzikale productie weer aardig op peil. Het laatste livealbum dateert echter alweer van tien jaar geleden en dat was nog met John West achter de microfoon. De enige overgeblevene uit de bezetting van toen is oprichter, componist en toetsenist André Andersen.

Eindelijk, na 27 jaar is het mysterie rond de chapters van Saga opgelost, want op de dubbele live-cd The Chapters Live presenteren de Canadezen alle tot nu toe uitgebrachte chapters. De stukken hebben tekstueel betrekking op allerlei zaken die in de wereld plaatsvinden op het gebied van politiek, cultuur en godsdienst. Dat is dus de diepere achtergrond van deze hoofdstukjes. Het livegeluid klinkt direct en zeer goed en heeft bepaald niet de schijn dat er later nog aan gesleuteld is.

De Canadese formatie Harem Scarem rond zanger Harry Hess en multi-instrumentalist Pete Lesperance, die vorig jaar het album Thirteen uitbracht, speelt een thuiswedstrijd in Toronto en viert haar geslaagde reünie met een overtuigend dubbel livealbum annex dvd, blu-ray. Vijf songs komen van Thirteen; de overige vijftien zijn een bloemlezing uit alle eerder uitgebrachte albums. De band maakt gepolijste hardrock en omdat Lesperance voornamelijk zijn gitaar hanteert, komen de toetsen amper aan bod.

Bij zanger Bruce Dickinson werd een tumor op zijn tong geconstateerd rond de opnamen voor The Book Of Souls. Mede daarom was ik erg benieuwd naar dit nieuwe dubbelalbum van Iron Maiden (IM). Dickinson klinkt weliswaar een fractie heser, maar raspt en zingt als vanouds. De operatie is tussentijds goed verlopen al is de tournee uitgesteld tot volgend jaar. De ijzeren maagd gaat op het nieuwe album zowaar enigszins op de progressieve toer met diverse lange tracks.

Rocklegende, dinosaurus, mammoet en mastodont zijn zo van die kreten die men bezigt als het om Deep Purple gaat. Het is altijd al een fantastische liveband geweest, maar in het huidige millennium ligt de nadruk wel erg op livealbums. Na het opvallend goede studioalbum Now What?! (2013) volgde, zoals gebruikelijk, het livealbum The Now What?! Live Tapes (2013).

Een toepasselijker titel van een album voor een band die jarenlang ‘slapende’ is geweest, had men niet kunnen bedenken. Hoewel je het opnieuw ingezongen en ingespeelde werk amper prog kunt noemen, komen de vier nieuwe nummers op de tweede, korte cd veel meer in die richting, mede dankzij een prominentere rol voor de toetsen en de orkestraties.

De lp maakt momenteel een spectaculaire rentree, terwijl op het gebied van de cd de ene ‘special edition’ nog mooier is dan de andere! Jethro Tull heeft al diverse zeer fraaie heruitgaven uitgebracht en dat geldt zeker voor Minstrel In The Gallery (1975). Het album is subliem opgepoetst door Steven Wilson met een aanvullende 5.1 surround-versie om van te likkebaarden en het liveoptreden van Parijs 1975, eveneens opgepoetst door Jakko M. Jakszyk (King Crimson) in een stereo en 5.1-versie.

Een van de wat nieuwere namen in de wereld van de progressieve rockmuziek is IOEarth. Het derde album New World is net als het titelloze debuut (2009) een dubbelalbum geworden en al staat het schrijversduo Dave Cureton en Adam Gough nog steeds aan het roer, de toevoeging van zangeres Linda Odinsen met haar heldere stem, en van fluitist-saxofonist Luke Shingler geeft de band zeker nieuwe impulsen.

Renaissance kwam recentelijk voor het eerst in tientallen jaren weer naar Europa. Van de bekendste bezetting was alleen zangeres Annie Haslam nog van de partij, maar desondanks was het een goed gekozen moment om wat obscure liveopnamen uit te brengen. Academy Of Music 1974 is een dubbel-cd van een concert in New York met nummers van met name Ashes Are Burning (1973) en Turn Of The Cards (1974).