PHOENIX, expanded version

Tamelijk onverwacht komt het oorspronkelijke Asia met een heruitgave van een album uit 2008, dat nu als dubbel-cd wordt gepresenteerd. Naast de uitgebreide Europese versie bestaat de tweede cd uit de Amerikaanse versie, die op tal van details net even anders klinkt dan de Europese. Terwijl John Wetton nog steeds herstellende is van een operatie en chemokuren en Steve Howe de band al enige jaren geleden vaarwel zei, is dit een voor mijn gevoel wat vreemde zet. Hoewel Phoenix zeker een van de beste albums van na de reünie genoemd mag worden, is dit toch vooral een uitgave voor de doorgewinterde fans en voor twijfelaars die de oorspronkelijke versie niet hebben aangeschaft. Er zit een mooi cd-boekje bij, waarin het artwork van Roger Dean uitstekend tot zijn recht komt, maar onbegrijpelijk is dat bij de close-upfoto’s van alle vier de bandleden een stuk van het hoofd is ‘afgeknipt’. Phoenix biedt de ultieme combinatie van John Wetton solo met Yes-invloeden ten tijde van Drama (1980). Het zijn mooie, symfonische popsongs gespeeld door het crème de la crème van de progressieve rockdinosaurussen.