
Time’s Forgotten is een kwintet uit Costa Rica, waarvan niet eerder werk is besproken op deze website, hoewel de band al twintig jaar bestaat. Daarom nu wel een recensie van Songs Of Awakening, het vijfde album van de band, die naast zangeres Priscilla Ruiz bestaat uit vier instrumentalisten: drummer Jorge Sobrado, bassist Chalo Trejos, sologitarist Ari Lotringer en toetsenman Juan Pablo Calvo. Die laatste is de belangrijkste man van de band, want behalve toetsen speelt hij ook gitaar, verzorgt de achtergrondzang en hij is bovendien de producer van dit album. De strakke, vervormde en naar mijn smaak te veel echoënde gitaarpartijen beheersen de muziek van Time’s Forgotten, die in Ruiz een overtuigende zangeres heeft. Zij zoekt met haar heldere stem echter wel erg vaak de zeer hoge noten op. Als je de heavy en soms loodzware arrangementen zou weghalen, blijven er heel aardige en lieve melodieën over. De toetsen spelen op Songs Of Awakening een ondergeschikte rol. De in totaal acht nummers, goed voor ruim vijftig minuten progmetal, bevatten vrijwel in elk nummer diverse zeer melodieuze en rustige passages, zoals in de deels ballad-achtige tracks Nighttime en Surrender, terwijl ook van dit soort momenten te horen zijn in de openingstrack tussen de passages met loodzware riffs. Het meest rustige en symfonische nummer is het slotnummer Forgiveness. De muzikale stijl is vergelijkbaar met bands als Visions Of Atlantis en Amberian Dawn en daarmee is Time’s Forgotten de zoveelste band in dit genre, waarin het erg moeilijk is om nog onderscheidend te zijn.