2CD

While Trace gained critical acclaim for their first eponymous album (1974), sales were rather disappointing and while plans to record the second album Birds were well on their way, Pierre van der Linden bowed out to join his previous band Focus again. A decision he regretted afterwards. So in the middle of the preparations Rick van der Linden and Jaap van Eik had to look for another drummer.

When Dutch band Ekseption found themselves in an identity crisis around 1973, the band didn’t want to pursue their career musically by hanging on to adapting classical pieces as bandleader and keyboardist Rick van der Linden wanted. Although Van der Linden eventually won the law suit as to who would be entitled to keep the name Ekseption, he was fired by the rest of the band and decided to pursue a different goal: his own band Ace.

Kayak zal als podiumact in deze bezetting voorlopig het laatste concert geven op 28 december 2014 in Zoetermeer. Juist nu bekend is geworden dat Edward Reekers en Cindy Oudshoorn hun ontslag hebben ingediend, ligt er een absoluut meesterwerk in mijn cd-speler. Deze dubbel-cd in een keurig verzorgde verpakking met veel informatie, laten de tijden van Merlin (2003) en Nostradamus (2005) herleven. Ton Scherpenzeel heeft zichzelf overtroffen.

Het zeer succesvolle optreden op de Cruise To The Edge bracht me op het spoor van de hier besproken dubbel-cd uit 2013 die iO Pages had gemist. De roemruchte Italiaanse progdinosaurus Premiata Forneria Marconi (PFM) is allesbehalve dood: de drie oudgedienden en tevens ruime zestigers Franco Mussida, Franz Di Cioccio en Patrick Djivas spelen nog steeds en hoe! Di Cioccio steekt op het toneel Jagger naar de kroon en de schitterende symfo uit de jaren zeventig wordt nog steeds met verve uitgevoerd.

Deep Purple heeft altijd veel live gespeeld en daardoor een immens aantal livealbums uitgebracht. Nu Now What?! internationaal zo goed is ontvangen, kon een livealbum of dvd niet uitblijven. Dit keer is er wel een zeer originele oplossing bedacht: geen gewoon livealbum, maar een met als bonus het studioalbum en zelfs een speciale boxsetversie met onder meer drie singles. Wie nog mocht aarzelen, koopt met deze versie voor iets meer geld een prima studioalbum en een zeer acceptabele liveregistratie van diverse concerten uit de meest recente tournee.

Een van Duitslands meest aansprekende symfogroepen moet haast wel Eloy zijn. De band begon zijn succesvolle periode bij platenmaatschappij EMI (Harvest), waaraan toen ook onder meer Pink Floyd verbonden was. Ondanks diverse bezettingswisselingen bleef zanger-gitarist Frank Bornemann steeds de constante factor, de drijvende kracht en ook veruit de belangrijkste componist en zanger van de band. Dit dubbelalbum is opgenomen tijdens Eloys tournee door Duitsland en Zwitserland in 2012 en 2013.

Pledge Music is een website die artiesten gebruiken om aan een voorschot te komen voor nieuw uit te brengen materiaal. Via deze site heeft de legendarische toetsenist-gitarist Ken Hensley (ex-Uriah Heep) kans gezien om zowel een dubbel livealbum als een studioalbum uit te brengen. Met zijn band Live Fire, die geregeld van samenstelling verandert, deed Ken in 2012 een korte tour door Duitsland en Zwitserland en deze liveregistratie is daarvan het resultaat.

Peter Mergener maakten vooral in de jaren tachtig faam met Software, een succesvol en jarenlange samenwerking met Michael Weisser. In 1989 ging Mergener solo en na Creatures was Passage In Time in 1991 een sterk vervolg op voorgenoemd album. De nu op de markt gebrachte dubbelcd bestaat uit de geremasterde versie van het originele album met nogal al wat wijzigingen en aanvullingen. Mergener’s muziek heeft overduidelijk de Berlijnse school als bakermat maar zijn muziek is wat grilliger.

Mike Pinder was een van de oprichters van The Moody Blues. Hij was verantwoordelijk voor het orkestrale geluid dat de eerste zeven albums kenmerkte en hij was een van de eersten die geregeld gebruik maakte van de Mellotron. Pinder had ooit gewerkt in de fabriek waar Mellotrons werden gebouwd. Dat verschafte hem veel inzicht in het apparaat en mede daardoor had hij veel minder problemen dan bijvoorbeeld Rick Wakeman, die ooit zijn exemplaar met veel bombarie in brand stak!

Dat er ook in de jaren zeventig progressieve muziek gemaakt werd in Spanje, mag blijken uit deze prachtige heruitgave van de groep Storm uit Andalusië. Dit kwartet maakte ooit twee albums: The Storm (1974), dat vrijwel geheel in het Engels wordt gezongen, en het geheel Spaanstalige El Dia De La Tormenta (1979). Beide albums zijn nu met een limiet van duizend exemplaren en in een schitterende uitvoering heruitgebracht onder de titel Lost In Time.