CD

De Duits-Noorse gothicmetalband Leaves’ Eyes, met als blikvanger zangeres Liv Kristine, timmert alweer tien jaar aan de weg. De titel Symphonies Of The NIght zegt eigenlijk al genoeg: symfonische stukken worden afgewisseld met donkere metaltracks.

Darryl Way is bij de lezers van deze website voornamelijk bekend als de voormalige violist van Curved Air. Hij heeft nadien echter een heel aardige solocarrière opgebouwd, zowel als violist van klassieke muziek, als van violist en toetsenist in diverse solo- en andere projecten. Underworld is het trieste maar overbekende verhaal van de ster Orpheo met een drugsverleden, die dankzij wat hulp toch het grote succes ervaart. Hij wil samen met zijn geliefde, die eveneens een drugsverleden heeft, verder en dan het liefst ‘clean’.

De Amerikaanse band While Heaven Wept is al 25 jaar actief, maar iO Pages heeft nog nooit iets van deze mannen en één vrouw besproken. De zwaardere muzikale stijl is daar wellicht debet aan geweest. Nu heeft medeoprichter en gitarist-componist Tom Phillips zanger Rain Irving (Altura) ingeschakeld en een extra toetsenist, de eveneens uit Altura afkomstige Jason Lingle. Het resultaat is een conceptalbum dat je volgens Phillips als één stuk moet beluisteren, al is deze epic onderverdeeld in elf delen.

Menigeen zal na het album Androgenius (2009) gedacht hebben dat Robby Valentine aan een heuse wederopstanding begonnen was. Toch heeft het vijf jaar geduurd alvorens de ambitieuze plannen van toen vorm lijken te krijgen, want nu is er eindelijk Bizarro World, een gloednieuw album met twaalf composities. Valentine lijkt aan zeggingskracht en instrumentbeheersing niet aan kracht te hebben ingeboet en hij musiceert overtuigend. Dat alleen is al een groot compliment.

Doorgaans hebben we niet te klagen over het aantal albums dat Marillion uitbrengt. Dat Steve Rothery al een tijd van plan was om solo iets te doen was bekend, maar dat hij schijnbaar uit het niets twee livealbums zou uitbrengen − Live In Plovdiv (2013) en Live In Rome (2014) − zal menigeen verrast hebben. Op die albums waren al enkele tracks te horen, waarvan we op The Ghosts Of Pripyat in de beoogde geluidskwaliteit kunnen genieten.

Nog voordat Pampered Menial (1975) en At The Sound Of The Bell (1976) − de twee bekendste albums van de Amerikaanse band Pavlov’s Dog − het levenslicht zagen, bestonden er al opnamen van dit illustere gezelschap. In 1973 al was de Golden Voice Studio in Pekin, Illinois het decor voor de toen nog jonge band. David Surkamp en de zijnen kregen drie dagen om tien songs op te nemen. Later ging de studio in vlammen op en dus ook de mastertapes, maar uit een privé-collectie kwam een redelijk goede kopie van deze opnamen boven water.

Het vijfde studioalbum van de Nederlandse formatie Knight Area combineert de onmiskenbare Genesis-invloeden uit de periode Genesis (1983) − zoals te horen in bijvoorbeeld Living In Confusion − met vooral bands als Enchant en de melodieuze kant van Dream Theater. De bas van Gijs Koopman bracht een vleugje Yes in de muziek, maar door het fenomeen Peter Vink krijgt ze een zwaarder geluid.

Drummer Ivar de Graaf (ex-Within Temptation) en zijn partner zangeres Judith Rijnveld vormen samen de basis van de inmiddels zevenkoppige band Kingfisher Sky. Zeven jaar na het debuut Hallway Of Dreams en een aantal bezettingswisselingen is thans Arms Of Morpheus, het derde album met elf composities, een feit. De cd is gewijd aan Morpheus, god van dromen en slaap.

Eindelijk… wat heb ik hier lang op gewacht! Cactus Choir is bij mijn weten het enige album van Dave Greenslade dat nog niet eerder op cd is uitgebracht. Het originele artwork van Roger Dean ging ooit in vlammen op en deze reproductie heeft daarom duidelijk een andere kleurstelling dan de hoes van de originele lp uit 1976.

De Amerikaanse band Cea Serin bestaat al sinds 1997 en brengt nu pas zijn tweede album uit. Jay Lamm (zang, bas, toetsen) en gitarist-producer Keith Warman vormen samen de kern die deels opnieuw opgenomen oud materiaal, een cover en twee nieuwe songs samenvoegde op dit album. Het eerste deel bestaat uit forse gitaarmuren, zogeheten extreme zang − een soort van schreeuw-grunt-zang − en de, voor mij althans, irritant roffelende dubbele basdrums.