CHAOS MAGIC

Timo Tolkki, de voormalige hoofdman van het Finse Stratovarius, is een bezig baasje. Dit keer geen muziek van zijn band Avalon, maar twaalf composities van het melodieuze, symfonische powermetalkanon Chaos Magic, waarin de jonge vocaliste Caterina Nix centraal staat. Het is wat flauw om te zeggen dat de zang van deze jongedame ‘nix’ is, maar ik ben er niet echt kapot van. Haar stem is een waterig aftreksel van een kruising tussen die van Charlotte Wessels (Delain) en Enya; een stem zonder een eigen geluid. Haar frequent overslaande stem zou de stevige rock van Tolkki moeten bedwingen en dat lukt haar mijns inziens niet overtuigend. De pompende bas, evenals gitaren en toetsen bespeeld door de maestro zelf, draagt er niet toe bij als je invloeden uit de progressieve hoek wilt herkennen en ook de composities zijn nogal doorsnee zonder echte uitschieters en bovendien redelijk voorspelbaar. Het enige bijzondere aan de muziek van Chaos Magic is het gebruik van elektronica, zoals die bijvoorbeeld klinkt in de achtergrondmuziek van de titelsong uit de film A Never Ending Story (Limahl). Please Don’t Tell Me neigt behoorlijk naar Enya, zeker in de eerste rustige passage. Tolkki staat met zijn routine altijd borg voor bovengemiddelde kwaliteit, maar een pottenbreker zal dit poprock getinte album niet worden.