REPLICANT (1993), heruitgave

Andy Pickford is een van de pioniers van de Engelse elektronische muziek (EM). Geïnspireerd door grote namen als Kraftwerk, Jean Michel Jarre, Vangelis, Isao Tomita, Klaus Schulze en Tangerine Dream, raakte Pickford al op 14-jarige leeftijd verslingerd aan EM. Helaas voor hem heeft hij als artiest nooit het grote publiek kunnen bereiken en heeft hij nooit een goed platencontract gekregen. Vooral deze budgettaire beperkingen zorgden ervoor dat Replicant, zijn eerste soloalbum waarop hij ook zingt, pas in 1993 het levenslicht zag. Pickford was toen al 27. Hoewel de invloeden van met name Kraftwerk, Vangelis en Jarre duidelijk herkenbaar zijn, is Replicant toch een eigenzinnig album met een eigen geluid. Het vernuftige gebruik van de drumcomputer, de gedoseerde zang, de uitermate toegankelijke composities en de plezierige solo’s maken dit album tot een aangenaam luistergenot, want de muziek klinkt erg symfonisch en grenst soms aan muziek van bands als Camel. Ze wordt nergens saai. Doordat Pickford veel verschillende klankkleuren toepast, zoals Tomita-invloeden in Sayonora en bijvoorbeeld een gitaarsample in Adios Amigo, blijkt elk nummer een avontuurlijke ontdekking. Van het zweverige Wasted tot bijna ‘Yello meets Rammstein-achtige’ passages in Zweifarbig Bomber, waarin overigens een stukje staat dat ook van een P’COCK-album afkomstig had kunnen zijn. Replicant is gewoon een schitterend album van een ondergewaardeerde muzikant!