Deelay is een trio uit Rome dat de muziekwereld positief verrast met een titelloos instrumentaal album met een speelduur van een kleine vijftig minuten, verdeeld over acht eigen composities. Dario Esposito, die ook drumt bij Balleto Di Bronzo, is waarschijnlijk de enige van de drie die bekend is. Sommige passages vertonen overeenkomsten met de muziek van het trio Bozzio Levin Stevens en heel in de verte zou je ook kunnen denken aan een soort jazzy versie van Rush. De stukken zijn doorgaans ontsproten uit improvisaties en variëren van ambient en late night jazz tot progressief en fusion. De openingstrack komt stijltechnisch zelfs een beetje in de buurt van de op blues geïnspireerde muziek van Robin Trower, voormalig gitarist bij Procol Harum. Bij trio’s met alleen gitaar, bas en drums is er vaak sprake van knappe technische staaltjes van de instrumentalisten en veelal meervoudig opgenomen gitaarpartijen. Een ruim gebruik van echo moet dan het gebrek aan volume compenseren. Het geluid blijft herkenbaar ondanks de grote variatie in stijlen en maatsoortwisselingen. Hoewel de muziek nogal wat technische hoogstandjes bevat, blijft ze toch toegankelijk en overwegend melodieus. De meeste nummers kabbelen heerlijk weg. Uitzondering zijn de korte passages van Rough Landing waarin de heren iets feller van leer trekken. Deelay is een gevarieerd debuutalbum met veel aardige momenten.