IN CONTACT

Caligula’s Horse is afkomstig uit Brisbane (Australië). De band rond alleskunner Sam Vallen en zanger Jim Grey is inmiddels in Australië, maar ook daarbuiten uitgegroeid tot een vaste waarde in het progmetalgenre. Op In Contact hebben de toetsen weliswaar een ondergeschikte rol, maar de vele tempowisselingen, de vernuftige composities, waarvan er verschillende rond de zeven minuten of meer klokken, en de eigenzinnige wendingen in de muziek maken het luisteren naar deze band tot een uniek spektakel. Lieftallige twee- of meerstemmige passages worden afgewisseld met stevige riffs en fenomenaal gitaarspel. Grey gebruikt geregeld zijn kopstem en daardoor ligt een zekere gelijkenis met zanger Ross Jennings (Haken) al snel voor de hand. De muzikale stijl is ook vergelijkbaar met die van bands als Haken, Pain Of Salvation en een iets vriendelijker versie van Leprous. Grey schreeuwt of grunt namelijk niet. Dit vierde album van de Australiërs klokt ruim een uur verdeeld over tien songs, waarvan men alleen het gesproken stukje, dat Inertia And The Weapon Of The Wall heet, wat mij betreft achterwege had mogen laten. De andere negen songs getuigen van groot vakmanschap, ongebreidelde creativiteit en een onvermoeibare drang om de weg naar volledige internationale erkenning met succes af te leggen. Het mierzoete Love Conquers All zou een juweeltje van een single kunnen zijn. Vermeldenswaard is de ruim vijftien minuten durende epic die als titel Graves mee kreeg. Hierin worden nog eens nadrukkelijk alle kwaliteiten van Grey en de instrumentalisten geëtaleerd: fluwelen, bijna kerkzangachtige passages, pakkende refreinen en een enkel meer metal georiënteerd stukje muziek gaan naadloos in elkaar over. In Contact is een avontuurlijk album vol verrassingen; het is opnieuw een uitstekende prestatie van Sam Vallen en zijn maten.