CD

Altesia is een nieuwe progmetalband uit Bordeaux (Frankrijk) en Paragon Circus is het debuut van dit vijftal. Na een mooie rustige opening wordt duidelijk uit welke inspiratiebronnen de band put. De eerste albums van Dream Theater lijken vooral de basis te zijn geweest voor de muziek die de band maakt. Hoewel de zes songs alle zijn geschreven door zanger Clément Darrieu is er − naast de invloeden van Dream Theater − een bonte mengeling van stijlen te horen.

Marko Hietala is vooral bekend als bassist, gitarist en zanger van de Finse female fronted metalband Nightwish. Daarnaast speelde hij daarvoor al − en nog steeds − in Tarot, een band waarin onder anderen zijn broer Zachary als sologitarist speelt. Tijdens de sabbatical, die Nightwish zichzelf gunde, zag Hietala de kans schoon om zijn wens om een soloalbum te maken in vervulling te laten gaan. Samen met toetsenist Ollila en gitarist Wäinölä verfijnde en arrangeerde hij zijn composities.

Maar liefst vijftig jaar na dato krijgt Brian Davison’s Every Which Way, het album van drummer Brian Davison (The Nice) een herkansing. Toen Keith Emerson begon met Emerson, Lake & Palmer, moesten Davison en bassist-zanger Lee Jackson op een andere wijze aan de bak. Voordat Refugee werd geformeerd had Davison een andere muzikale uitdaging gevonden met zanger Graham Bell die tevens het leeuwendeel van de zes songs op dit album schreef.

Dat het female fronted metalgenre nog niet voldoende is uitgemolken, bewijst de Britse formatie Serpentyne, geesteskind van zangeres-componist en producer Maggiebeth Sand. De eerste twee albums van deze band waren grotendeels gebaseerd op mythen en middeleeuwse muziek. Op Angels Of The Night offreert het gezelschap Keltische invloeden verweven met metal en dat is volgens mij een nouveauté.

Speciale uitgaven, boxsets en earbooks zijn langzamerhand een bekend fenomeen geworden. Ze vormen zeer waarschijnlijk een poging om uit zowel oude als nieuwe releases nog een extra omzet te genereren in de tanende markt van de cd-verkoop. Als van alle albums het tienjarig jubileum zou worden herdacht met een speciale heruitgave dan staat de verzamelaar nog heel wat te wachten! Een remaster beoordelen via een download is voor mij ondoenlijk, dus ik zal me beperken tot de inhoud. Collega Bert Treep gaf Design Your Universe van Epica destijds een tip in iO Pages.

Endless Road is het debuut van The Broken Bridges, een kwartet uit Polen. De composities, vrijwel alle van de hand van gitarist-zanger en oprichter Marek Habryn, dateren al uit de jaren 2014-2016 en zijn geïnspireerd op de muziek uit de jaren zeventig. Geen wonder dat we bands als Pink Floyd en Uriah Heep in de muziek herkennen.

De Poolse gitarist Adam Jurczynski maakt muziek die je kunt rangschikken onder de noemer melodieuze, heavy rock. Ze is iets te licht om het heavy metal te noemen, maar iets te zwaar voor de term poprock. Met negen tracks klokt Beyond The Horizon slechts 33 minuten en dat is wel erg weinig in deze tijd. Op één nummer is er een gastmuzikant die toetsen speelt; voor alle gitaar- en baspartijen tekende Jurczynski zelf en hij had deskundige hulp van ene Babi op drums.

Het immer verrassende platenlabel Esoteric Recordings blijft me verbazen. Dit keer brengt men Annie In Wonderland, het eerste soloalbum van zangeres Annie Haslam (Renaissance) uit. Uiteraard is dat niet helemaal toevallig na het opnieuw uitbrengen van een aantal albums van Renaissance. Midden in de periode dat zij frontvrouw was van deze band, zag men in 1977 kennelijk een mogelijkheid om Annies stem − met een bereik van vijf octaven − onder de aandacht van een breder publiek te brengen.

Na diverse prachtige en uitgebreide releases van Renaissance, brengt platenlabel Esoteric Recordings nu een wat minder courant soloalbum uit van zangeres Annie Haslam. It Snows In Heaven Too dateert uit een latere periode, namelijk uit 2000, toen ze al geruime tijd in de omgeving van Philadelphia (VS) woonde. Rave Tesar, haar steun en toeverlaat op muzikaal gebied met wie ze nog steeds samenwerkt, is de arrangeur van al deze kerstliedjes. Tesar is een begenadigd toetsenist en vooral op de piano kan hij uitstekend uit de voeten.

Daar is dan eindelijk deel II van The Vison, The Sword And The Pyre, de muzikale vertelling over de maagd van Orléans. Ruim twee jaar na deel I heeft Eloy deze megaklus geklaard. De door pech en personele problemen geplaagde Frank Bornemann heeft met deze beide albums het eerste stuk van zijn magnum opus afgerond. Volgens eigen zeggen volgen er nog een muzikaal toneelstuk in het Frans en een boek in het Duits.