MIDNIGHT TRAMPOLINE (1970), heruitgave

Het gebeurt niet vaak dat je muziek uit 1970 voorgeschoteld krijgt van een band uit Australië. De band heette eerst Molten Hue en veranderde vervolgens de naam in Melissa. In dit geval handelt het om een kwartet uit Sydney. Echt progressief kun je de muziek van het viertal waarschijnlijk niet noemen, maar apart en leuk is Midnight Trampoline wel en er zijn zeker wel progressieve trekjes te herkennen. Zanger Robert Gunn bespeelt tevens de dwarsfluit waarmee je direct een vergelijking met Jethro Tull kunt maken. Waar die laatste echter vooral de blues als basis had, geldt voor Melissa dat er veel meer invloeden van pop- en rockmuziek te horen zijn. De stem van Gunn komt enigszins in de buurt van die van Van Morrison (Them). Dat de Morrison-composities Young Lovers Do en Madam George worden gecoverd is dus geen toeval. De rol van Joseph Creighton als bassist en tweede stem is dan ook veel prominenter dan die van zijn evenknie bij Jethro Tull en het is geen wonder dat hij een van de topbassisten van Australië is geworden. Dat Barrett ook geregeld akoestische gitaren bespeelt, benadrukt het meer melodieuze aspect. De band schuwt tempowisselingen niet en de dwarsfluit was in die tijd toch een bijzonderheid. Inclusief enkele bonustracks bevat het album toch een kleine drie kwartier aan interessante rockmuziekhistorie. Wel spijtig dat de band slechts een kort bestaan was gegund, want alle bandleden hebben langdurige carrières in de muziekbusiness en ze zijn nog steeds actief.