BECOMING HUMAN

Helaas… hoewel gitarist Kelly Nordtrom meespeelt op Becoming Human, is het geen nieuw album van Sound Of Contact geworden, maar wel het vierde soloalbum Simon Collins, de zoon van Phil Collins. Het album bevat twaalf nieuwe songs die samen goed zijn voor een dik uur muziek met een zeer prettige klankkleur. Ontegenzeggelijk hebben de genen van Phil gezorgd voor het feit dat de muziek van zijn zoon veel raakvlakken vertoont met die van zijn vader. Het holle geluid van de drums, de manier waarop Simon zijn stem gebruikt en stijltechnisch zijn er griezelig veel overeenkomsten met het album Face Value van vader Phil. Je hoort onder meer beperkte invloeden uit de ‘industrial music’, maar het is vooral een uitstekend amalgaam van prog, rock, pop en elektronica. Verder zijn er veel elementen uit de synthipop van de jaren tachtig te horen die destijds werden gespeeld door artiesten als Midge Ure en Ultravox. Bij dit album draait het vooral om de songs, want het album ontbeert spetterende solo’s en eigenlijk mis ik die wel een beetje. Becoming Human is een degelijk album zonder zwakke momenten, maar het is zo duidelijk herkenbaar als muziek uit de jaren tachtig en de muziek van zijn vader dat het zeker geen plaats in mijn top 100 aller tijden zal verwerven.