LIVING AND DYING IN HIGH DEFINITION

Tony Mills (TNT) is de bekende naam in Serpentine, een nog jong Brits kwintet dat met de tweede schijf Living And Dying In High Definition het publiek definitief voor zich hoopt te winnen. Vanwege zijn rol als frontman bij TNT heeft Mills echter eind 2010 de microfoon overgedragen aan ene Matt Black, maar hij heeft deze schijf nog wel opgenomen. Zoals te verwachten was zijn de koortjes en de riffs dik voor elkaar; de akkoordenschema's lijken echter vaak sterk op die van oudere platen in het genre. Het klinkt prettig, goed verzorgd met een hoofdrol voor de gitaar van Christopher Gould, een degelijke gitarist maar geen spectaculaire. De tien composities klokken alle tussen de vier en de ruim zes minuten. Bezien vanuit symfo- en progperspectief is alleen het orkestrale begin hoopvol, maar daarna is het uptempo werk niet erg gevarieerd en zijn de ballads, zoals gebruikelijk tranentrekkers. Mills stem houdt het midden tussen die van Steve Perry (Journey) en Andy Kuntz (Vanden Plas), terwijl naar mijn mening de muziek ook veel kenmerken heeft van Journey en de wat simpelere songs van Vanden Plas. De muziek van Serpentine is diep geworteld is in de classic rock van de jaren tachtig. Living And Dying In High Definition is een cd voor AOR-liefhebbers en om even lekker tussendoor op te zetten. Voor prog- en symfofanten is dit album niet echt interessant.