ICONOCLAST

Een iconoclast is een persoon die in de ogen van een ander geen cultuur of kunst kan waarderen. Het is vaak een synoniem van barbaar of primitieveling. Het tweede deel 'clast' komt uit het Grieks en betekent 'lawaai maken'. Daaraan is op Iconoclast, het nieuwe album van Symphony X, geen gebrek aangezien het merendeel van de nummers uptempo en bombastisch rockgeweld laat horen. Natuurlijk zijn ook subtiele passages, tempowisselingen, orkestraties en koorzang te horen in de composities die alle van de hand van gitarist Michael Romeo zijn. De teksten werden geschreven door Romeo in samenwerking met zanger Russell Allen. Op Iconoclast zingt Allen nauwelijks met zijn 'gewone' stem; er zit meestal wel een ondertoon van een schreeuw, brul of grunt doorheen. Wat technisch vernuft betreft, steken de heren hun grote rivalen van Dream Theater naar de kroon. Onnavolgbare staaltjes van samenspel, vreemde maatsoorten en waanzinnig snelle solo's vliegen je onophoudelijk om de oren en - misschien word ik wel te oud - die zijn in mijn beleving best wel vermoeiend. Aan de andere kant ben ik diep onder de indruk van het feit dat in dit genre Symphony X toch weer kans heeft gezien de overtreffende trap te vinden in zijn inmiddels zeventienjarige bestaan zonder daarbij aan originaliteit in te boeten. Romeo's vingers hameren sneller over zijn gitaar dan ooit en zijn gitaar zwiept nog lager en hoger dan voorheen. Het midden van de eerste disc van de hier besproken special edition, bevindt zich meer in het heavy metalsegment en aan het einde staat de mooiste en de meest melodieuze track When All Is Lost, met een normaal zingende Allen. Disc twee klokt ruim 32 minuten en biedt meer van hetzelfde: stevige muziek, maar met o zo knap vertoon van ultieme instrumentbeheersing. Je hoort een prachtig klassiek getint stukje in Light Up The Sky dat evenals een enkel ander fragment herinnert aan de Divine Wings Of Tragedy, een album uit 1997. Op beide discs is het laatste nummer het enige rustpuntje. Iconoclast, het achtste studioalbum van Symfony X bevat symfonische heavy metal en progmetal, maar is overwegend erg hard.