CD

Eloy Fritsch, de Braziliaanse toetsenist van Apocalypse en docent elektronische en computermuziek aan de universiteit van Rio Grande Do Sul, leverde onlangs zijn zevende soloalbum Landscapes af. Omdat het tien jaar geleden is dat hij zijn eerste soloalbum Dreams uitbracht, leek het Musea Records een goed idee om een zeventig minuten lange compilatie uit te brengen.

Landscapes is het zevende soloalbum van de Braziliaanse toetsentovenaar Eloy Fritsch. Het album bevat prachtige melodieën, waarin je klassieke invloeden zult herkennen. Landscapes zal vooral liefhebbers van de ‘symfonische’ Rick Wakeman en Vangelis aanspreken. Luister maar eens naar Somewhere In Time. Fritsch’ rijke arsenaal aan toetsen staat garant voor verzorgde sequences, bescheiden gebruik van elektronisch slagwerk en een grote variëteit aan toetsengeluiden, waarbij hij de bombast niet schuwt.

Cyberspace is het vierde soloalbum van Eloy Fritsch, de Braziliaanse toetsenist van de progband Apocalypse.

De Braziliaanse toetsentovenaar en klassiek geschoolde toetsenist Eloy Fritsch heeft naast albums met de progressieve rockband Apocalypse ook een aantal soloalbums op zijn naam staan. Alle stukken op Atmosphere - dat je een elektronische suite zou kunnen noemen - zijn gecomponeerd en worden gespeeld door Fritsch die over een zeer indrukwekkend arsenaal aan keyboards beschikt. De synth-, piano-, vocoder-, sax- en percussie-effecten en de synthkoren vliegen je om de oren.

Het Amerikaanse project Fringe Element is een samenwerkingsverband tussen vier beoefenaars van de elektronische muziek (EM), namelijk Michael Victor, Greg Waltzer, de uit Argentinië afkomstige José Murcia en James Lacey. Rampant Biology is hun debuut dat bestaat uit acht stukken die samen goed zijn voor ruim een uur muziek. Die muziek is een mengeling van retro, ambient en general melodic.

Gitaarvirtuozen genoeg vandaag de dag. Toch mag dit album als een buitenbeentje worden beschouwd, want in de eerste plaats is Marty Friedman niet de eerste de beste en in de tweede plaats heeft de man zijn inspiratie nadrukkelijk in het Japanse gezocht. Volgens zijn verklaring worden metal en rock in Japan op waarde geschat en dweept Amerika alleen nog maar met rapmuziek en Idolsachtige sterren.

Te midden van de vele heruitgaven, albums van artiesten die hun kunstje maar blijven herhalen of juist artiesten die te veel lijken op anderen, komt er soms iets voorbij wat me aangenaam verrast. In dit geval is dat het project Freestone van landgenoot Harm Timmerman, die op The Temple Of Humanity zowel tekstueel als muzikaal de inspiratie voor zijn muziek heeft gevonden in de filosofische stroming vrijmetselarij. Ook het artwork kwam tot stand op basis van deze stroming.

Het Duitse Freedom Call is al vier keer eerder in iO Pages besproken, het laatste album Dimensions (2007) stond in iO73. Maar liefst veertien composities, goed voor een krap uurtje muziek, prijken op dit zevende album van het kwartet dat naast de kernleden en componist Chris Bay (zang, gitaar) en Dan Zimmermann (drums) bestaat uit Lars Rettkowitz (gitaar) en Samy Saemann (bas).

Volgens de bijgeleverde informatie van Steamhammer Records is Eternity alweer de derde studioplaat van het Duitse, melodeuze metalkwartet Freedom Call. De elf composities, opgenomen in de eigen studio in Neurenberg en geproduceerd door Chris Bay (zang, gitaar, piano), Dan Zimmermann (drums), zorgen voor ruim 48 minuten luisterplezier voor de liefhebbers van dit genre. De eindproductie was overigens in handen van Charlie Bauerfeind.

Op Dimensions, de vijfde studioplaat van de Duitse powermetalband Freedom Call, grijpt de band terug naar zijn wortels: epicmetal en dan de melodieuze variant, die neigt naar pomprock.