Samen met een volstrekt overbodige cover van Nights In White Satin van The Moody Blues, bevat Music For The Divine van Glenn Hughes, de voormalige zanger-bassist van Deep Purple, tien nieuwe (hard)rocknummers. Het album is wat rustiger dan we van Hughes gewend zijn. Evenals op Soul Mover (2005) hoor je opnieuw JJ Marsh op gitaar en Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) op drums aangevuld met John Frusciante (gitaar) en Mark Kilian (strijkarrangementen, toetsen). Hughes zingt en schreeuwt weer behoorlijk wat hardrock bij elkaar. De gitaar van Marsh klinkt niet steeds even zuiver en ligt niet altijd prettig in het gehoor en de composities zijn naar mijn bescheiden mening niet verbluffend. Natuurlijk zijn Smith en Hughes als ritmetandem wel heerlijk op dreef en is The Divine een zoete ballad, maar die vaststellingen kunnen dit album toch niet geheel redden. Overigens dwingt de volharding van deze rasmuzikanten en het blijven zoeken naar nieuwe wegen in de rockmuziek respect af en daarom zal ook dit album zijn weg naar de fans wel weten te vinden. Voor anderen is deze schijf niet bepaald een brug naar progrock, laat staan symfonische muziek!