CD

Voormalig Kayak-frontman Edward Reekers pakt na een lange muzikale pauze, althans voor wat betreft het studiowerk, fors uit met een dubbelalbum waarin hij een covid-achtige crisis belicht vanuit diverse invalshoeken. Er doorheen speelt een amoureuze relatie tussen de twee hoofdpersonen Thomas (Edwin Reekers) en Catherine (Cindy Oudshoorn) die gedurende de crisis elk hun eigen weg gaan en aan het eind van het verhaal elkaar weer vinden. In mijn beleving overtreft Reekers zichzelf.

Het project Strange Pop van de Poolse multi-instrumentalist, componist en zanger Michal Dziadosz is het tweede album dat hij uitbrengt. De titel verwijst naar de inspiratiebron, namelijk muziek in de stijl van de melodieuze symfogrootheden uit de late jaren zeventig en beginjaren tachtig. De muziek is goed te vergelijken met de wat populairdere stukken van Pink Floyd en Porcupine Tree. De teksten inhoudelijk niet echt hoogdravend en de muziek heeft een hoog percentage aan herhalingen.

Wie dacht dat gitarist-componist Frank Bornemann van de Duitse formatie Eloy voldoende muzikaal eerbetoon had betoond aan Jeanne d’Arc, had het mis. Reflecterend over de zo waarheidsgetrouw mogelijke geschiedkundige weergave over het leven van de Franse heldin, kreeg Bornemann tijdens de coronaperiode toch het idee dat zijn verhaal nog niet was afgerond. Hij besloot een derde deel toe te voegen met de overleveringen die Jean de Metz op schrift had gesteld. Hij was de man die de meeste tijd in de buurt van Jeanne had doorgebracht.

Steve Hackett, de thans 73-jarige gewezen gitarist van Genesis is schijnbaar onvermoeibaar, want de man blijft muziek schrijven en live optreden. Het merendeel van diverse tournees wordt steevast vastgelegd op live cd’s, dvd’s of blu-rays, vaak in een aantrekkelijk combinatiepakket. Zo ook deze liveshow van Hackett die te gast is bij Djabe, een zeer populaire jazzband uit Hongarije, waarmee Hackett al diverse albums heeft opgenomen.

Torsten Stenzel, de Duitse pionier van electronic dance music (EDM), is tevens componist en een klassiek geschoolde toetsenist. Hij en de Finse zangeres Tarja Turunen (ex-Nightwish), werkten zo’n tien jaar aan de totstandkoming van gelijknamige album Outlanders dat qua genre elementen van EDM, pop, ambient en rock combineert tot een voor mij alleszins plezierige luisterervaring.

Het uit IJsland afkomstige kwintet Ring Of Gyges viert het 10-jarig bestaan met Metamorphosis, de opvolger van het debuut Beyond The Night Sky uit 2017. De karakteristieken zijn nog steeds dezelfde: duidelijke invloeden uit de progressieve rock van de jaren zeventig, maar de heren gieten de met vreemde ritmes en moeilijke maatsoorten doorspekte muziek in een wat heftiger en moderner jasje. De elf composities zijn goed voor maar liefst bijna zeventig minuten muziek.

Esoteric Recordings neemt ons mee terug naar 1971 en 1972, de periode waarin gitarist Luther Grosvenor tussen Spooky Tooth en Mott The Hoople in zat en daardoor de mogelijkheid kreeg om een soloalbum te maken. De negen tracks op Under Open Skies zijn tezamen goed voor rond de 42 minuten muziek, inclusief twee niet eerder op cd uitgebrachte nummers. In de openingstrack zijn wat vreemde geluidjes te horen, waarvan ik niet goed weet of die er al dan niet in thuis horen.

Lunar, afkomstig uit Californië, brengt met The Illusionist zijn derde album uit met daarop een krap uur progmetal van zeer hoog niveau. De acht tracks variëren van ruim drie tot ruim tien minuten en gaan van powermetal tot uitgesproken zoete jazz. Zanger Chandler Mogel heeft een prima stem die enigszins op die van Axl Rose (Guns N’ Roses) lijkt.

In januari 2019 voerde de Duitse progmetalband Vanden Plas het stuk Concerto For Group And Orchestra van Jon Lord (ex-Deep Purple) uit en daarna werd toetsenman Günter Werno gevraagd of hij in staat zou zijn om zelf een dergelijk concert te schrijven. Van het een kwam het ander en Werno’s droom werd werkelijkheid toen zijn uit drie delen bestaande compositie live met orkest werd uitgevoerd in mei 2022.

Rick Miller brengt dit jaar met Altered States zijn dertiende album uit sinds het debuut in 2004. Hij heeft echter nooit het ‘grote’ publiek weten te bereiken. Gebrek aan promotie wellicht? Niet briljant genoeg? Dit album is in elk geval zeer aangenaam en beluisterenswaardig. De negen nieuwe songs zijn alleszins de moeite waard.