Na een demo en een ep was Celestial Harmonies (2012) het eerste volwaardige studioalbum van de Italiaanse band Lunocode. Dit was een verrassend album met een mix van stijlen die varieerde van female fronted metal tot symfonische stukken. Op dit dubbelalbum doet de band opnieuw iets aparts, want de eerste cd bestaat uit door Daphne Romano gezongen muziek met Engelse teksten. Op de tweede disc staat een verhaal dat in het Italiaans wordt verteld met daartussen vergelijkbare nummers als op de eerste schijf. Vreemd genoeg Italiaanse titels, maar gelukkig in het Engels gezongen teksten. Romano’s mooie, lichtvoetige stem heeft een aansprekende natuurlijke vibrato. Naast anderhalf uur rustige en verrassend genoeg overwegend akoestische muziek is er dus een in het Italiaans verteld verhaal met een Engelse vertaling, maar de luisteraars die geen Italiaans verstaan hebben daar weinig aan. De muziek is echter erg mooi, zij het dat ze weinig met prog of symfo te maken heeft. Je hoort vederlicht bespeelde drums, subtiel basspel en een enkele elektrische gitaar. Het zijn vooral de akoestische gitaren van Giordano Boncompagni die de boventoon voeren. Daarnaast gebruikt men soms een piano, een orgel en een fluit. Francesco Rossi bespeelt aan het einde van deel twee zijn bas als begeleidingsinstrument bij de gesproken teksten. De folkloristische invloeden uit de zuidelijke landen zijn duidelijk herkenbaar, maar de zang van Romano maakt het geheel tot iets wat beklijft.
C'è Vita Intelligente Sulla Terra? is een puike popplaat, maar het zal mij benieuwen of Lunocode hiermee zal scoren; het is de band van harte gegund.