CD

Het wachten op A Light In The Sky, het vervolg op K2 - Tales Of Triumph And Tragedy van Don Airey, duurde maar liefst twintig jaar!

Na dertien jaar in The Gathering te hebben gezongen, dat in 1999 begon met het album Mandylion, vond 

Terwijl zanger-toetsenist Tommy Eriksson, drummer Kari Saaristo en bassist Jari Ukkonen zich de afgelopen jaren met andere zaken bezighielden en slechts sporadisch optraden met ‘covergigs’ van Rush, Wigwam en Peter Gabriel, is de band tussentijds versterkt met zanger-gitarist Speedy Saarinen. Deze uitstekende gitarist en gerenommeerd producer verving Marko Karhu; Eriksson speelt nu alle toetsenpartijen.

Zoals reeds aangekondigd in het interview met gitarist Zoltan Fabian van Age Of Nemesis, brengt Magna Carta nu ook de Engelstalige versie van Terra Incognita uit, een album dat al dateert van 2002 en dus uit dezelfde periode stamt als het eerder besproken Psychogeist (2006).

Deze vijf heren uit Hongarije heette eerst Nemesis, maar omdat de Engelse taal toch wat meer perspectief biedt dan het Hongaars, vond een aantal wijzigingen plaats en krijgt de nieuwe frontman Zoltan Kiss Engelse les van de Australiër Peter Linka.

Remagine, de opvolger van het conceptalbum Invisible Circles (2004) van After Forever wordt gepresenteerd als SACD of als cd/dvd. Met bassist Joost van den Broek definitief in de bezetting en drummer André Borgman weer helemaal terug, waren mijn verwachtingen hoog gespannen.

Eindelijk is hier dan Invisible Circles, de echte opvolger van Decipher (2001) van After Forever (AF), een van de beste gothicmetalgroepen van Nederland. In een krap uur muziek verdeeld over twaalf nummers neemt AF ons mee in de wereld van bombastische, maar zeer klassiek georiënteerde gothicmetal.

Een nieuw label, een nieuwe producer (Gordon Groothedde), een echt koor en orkest zijn de pijlers, waarop het nieuwe album van After Forever is gebouwd. Een belangrijke rol is ook weggelegd voor Joost van den Broek, die zowel meeschreef aan de composities als tekende voor de muziek van het orkest. Floor Jansen gebruikt haar frêle zangstem dan weer hard, soms popachtig en als sopraan.

Tempula, het tweede album van de Amerikaan Bryan Tewell Jones onder de naam Aetopus betekent een ruim uur muziek geschoeid op de muzikale stijl van musici als Vangelis, Kitaro en Ray Lynch. Van origine speelde Jones basgitaar in bands die hardrock, funk of bluesmuziek maakten, totdat hij etnische percussie en toetsenborden in zijn armen sloot en in de ban raakte van soundtracks.

Een bespreking van de eerste drie albums van het Amerikaanse gezelschap Aesma Daeva is mij dunkt wel terecht, want de band maakt aparte muziek die weliswaar in het gothicrock en -metalgenre valt, maar toch opvalt door originaliteit en het lef om buiten de geijkte muzikale paden te treden. Het eerste album, Here Lies One Whose Name Was Written In Water (1999), is duidelijk een zoektocht naar de wijze waarop de klassieke wortels van gitarist-componist