CD

Soms word je als recensent wel eens moe van al die bandleden die zo nodig in de marge een eigen project willen opzetten, dat dan vaak ook nog bijna een replica blijkt te zijn van de band, waaruit men voortkomt. Nu kunnen replica’s vreselijk knap gemaakt zijn en soms zelfs goed klinken, maar meestentijds hunkert de ingewijde progliefhebber naar iets origineels.

Andromeda, het Zweedse progmetalkwintet onder leiding van de zeer begenadigde gitarist Johan Reinholdz levert met Chimera zijn vierde album af sinds Extensions Of The Wish (2001). De band begon in 2004 met de opnamen van de negen stukken die op dit album staan. Het eindresultaat is een krap uur progmetal van de bovenste plank. De productie is prima en niet al te vet, enigszins vergelijkbaar met het eerste album van Dream Theater, een band die je behoorlijk terughoort in de muziek.

Het eerste album voor het nieuwe PMM Records-label is Disappointing Paradise, het debuutalbum van Android Soul, een Nederlandse band uit Rotterdam en omgeving. De band speelt een mix van populaire muziek, symfo van de jaren zeventig en tachtig en melodieuze gothicrock, zoals we die kennen van After Forever, Nightwish, Within Temptation, Epica en Evanescence. De zangeres van de band is Linda Aarts die veel van Floor Jansen (After Forever) leerde.

Het in melodieuze rock en AOR gespecialiseerde label Frontiers Records, benaderde voorman André Andersen van Royal Hunt met het verzoek een album te maken met lekkere, pakkende rocksongs.

André Andersen is een uit Rusland afkomstige Deen die toetsen speelt bij Royal Hunt. Hij heeft een klassieke piano-opleiding gehad en dat laat hij nadrukkelijk horen  op OceanView, een album uit 2004 met instrumentale, akoestische nummers, dat niet in Europa is uitgebracht. OceanView bevat ruim drie kwartier gevoelige pianomuziek, gespeeld op een vleugel met hier en daar gastmuzikanten op cello, gitaar en viool.

Once Upon A Time is het geremasterde en geremixte debuutalbum uit 1999 van de Amerikaanse band Andeavor. Dit schijfje werd destijds redelijk positief beoordeeld door collega Wilco Barg in iO Pages 25 en ik kan zijn conclusie onderschrijven. De zang van Peck komt op dit debuutalbum beter tot zijn recht dan op het in 2009 uitgebrachte album The Darkest Tear. Barg vergeleek Peck met zanger Maurits Kalsbeek (ex-Egdon Heath), voor wie ik altijd grote bewondering heb gehad.

De Noor Oystein Ramfjord is de man achter het project Amethystium en Odonata is zijn fraaie debuutalbum. Neem het beste van Michael Cretu/Enigma en Era, voeg daarbij wat etnische, oosterse en Keltische invloeden en je hebt een globaal idee van hetgeen de veertien songs op Odanata je te bieden hebben. Het betreft een breed scala aan atmosferische en ook ritmische new agemuziek, maar met zoveel smaak, variatie en inhoud gebracht dat het allesbehalve slaapverwekkend of meditatief te noemen is.

Evermind is alweer het derde album van de Noor Oystein Ramfjord ​onder de naam Amethystium. Het artwork van het album, dat verpakt is in een digipack, is keurig verzorgd en de muziek is een logisch vervolg op de twee voorafgaande albums Odonata en Aphelion zonder schokkende vernieuwingen. De muziek is naar mijn smaak aardig te vergelijken met die van Gandalf in de jaren tachtig. Je vindt dezelfde rust en melancholie terug in de elf  tracks op Evermind. De elektrische gitaar ontbreekt echter.

Aphelion, de opvolger van het schitterende debuutalbum Odonata van de Noor Oystein Ramfjord​ onder het pseudoniem Amethystium, is een logisch vervolg. De elf stukken die mede dankzij een puike productie het hoogste niveau in het genre mood/new age met gemak halen, nemen je opnieuw mee op een reis door melodieuze weldadigheid, zoals we die kennen van bijvoorbeeld Enigma. Ook gelijkenissen met Yanni, Nautilus en zelfs Tangerine Dream duiken op.

Is Amaran's Plight een supergroep in het progmetalgenre? Dat mag je zeker stellen als drummer Nick D’Virgilio (Spock’s Beard), bassist Kurt Barabas (Under The Sun), zanger DC Cooper (Silent Force, ex-Royal Hunt) en producer, gitarist en toetsenist Gary Wehrkamp (Shadow Gallery) besluiten dertien tracks te componeren en op te nemen. Het resultaat Voice In The Light is een 78 minuten durend album van topklasse en gegarandeerd luisterplezier in dit genre.