CD

Het Zweedse gezelschap Astral Doors onder aanvoering van multi-instrumentalist Joachim Norlund en drummer Johan Lindstedt, begon ooit als een project. Inmiddels is Patrik Johansson een formidabele zanger gebleken met een enorm bereik en een zeer divers stemgeluid, hoewel hij bij Astral Doors meestal zijn geforceerde 'Ronnie James Dio meets Jorn Lande' stem laat horen.

Het Italiaanse kwintet Astra begon ooit in Rome als instrumentaal kwartet, van welke er momenteel nog drie in de hedendaagse line-up te vinden zijn: Emanuele Casali (toetsen, zang), Andrea Casali (bas, zang) en Silvio De Meo (gitaar), aangevuld met Felippo Berlini (drums) en Titta Tani (zang). Qua stijl begeven de Italianen zich nadrukkelijk op het pad dat Symphony X en Vanden Plas reeds bewandelen.

Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Asia, dé supergroep uit de jaren tachtig, legden John Wetton (bas, zang), Geoff Downes (toetsen, zang), Steve Howe (sologitaar, zang) en Carl Palmer (drums) hun meningsverschillen bij. Zij vierden opnieuw internationale triomfen tijdens hun wereldwijde reünietournee, maar bijna gooiden hartproblemen bij Wetton roet in het eten, want de tournee kon niet worden afgemaakt zoals gepland. Hij is de problemen echter geheel te boven gekomen.

Future World is het zesde studioalbum van Artension, een supergroep in de neoklassieke metal. Drummer Mike Terrana (Rage) en bassist Steve DiGiorgio (Testament) zorgden voor het oerdegelijke en tegelijkertijd virtuoze fundament, terwijl zanger John West (Royal Hunt) natuurlijk amper introductie behoeft.

Edward Artemiev, geboren in 1937, is de vader van Artemiy. Beiden zijn vooral bekend als componisten en uitvoerenden van elektro-(akoestische) muziek. So Weit Die Füsse Tragen bevat de soundtrack van een film over een barre tocht van een Duitse soldaat die een kamp in Siberië is ontvlucht en op zoek is naar de vrijheid die hij uiteindelijk na drie jaar vindt. Het album telt maar liefst 38 stukken, maar het is dan ook een typische soundtrack en niet echt een luistergenot zonder de bijbehorende beelden.

Net als op de eerste albums zijn de heren Thorsten Sudler-Mainz en Thorsten Rensch de mannen achter Endless Future, het derde album van Art Of Infinity. Meer nog dan voorheen legden de componisten de nadruk op toegankelijke composities met een kop en een staart en dat is hen aardig gelukt.

Ruim drie jaar na zijn debuut-cd New Horizon is nu Dimension Universe verschenen van het Duitse duo Thorsten Sudler-Mainz (toetsen, composities) en Thorsten Rentsch (toetsen, gitaar) onder de naam Art Of Infinity. De acht tracks behoren niet tot de pure elektronische muziek (EM), maar ze bevatten wel veel EM-elementen naast progressive art-invloeden.

De Amerikaan David Arkenstone is een musicus en componist die al zo'n twintig albums op zijn naam heeft staan. De meeste ervan bestaan uit melodieuze, gemakkelijk in het gehoor liggende muziek die doorgaans in de categorie new age valt. Bekend van hem zijn de albums uitgebracht via Narada. Verder zullen veel lezers ook zijn project Troika wel kennen. Daarnaast heeft hij diverse soundtracks gecomponeerd. Frontier is de begeleidende muziek bij een geschiedkundige serie die de Amerikaanse Revolutie als centraal thema heeft.

Na een lange periode van opname- en productieproblemen, komt binnenkort het vijfde studioalbum van Arena op de markt. De heren John Mitchell (sologitaar, zang), Mick Pointer (drums) en natuurlijk Clive Nolan (toetsen, zang) zorgden voor de muziek, terwijl de teksten zijn ontleend aan een kort verhaal van Nolan. Het krap een uur durende conceptalbum Contagion handelt over een virusbesmetting die de wereld in zijn bestaan bedreigt.

Stel je voor dat je in Keulen loopt op zoek naar prettig geprijsde cd's die in Nederland (nog) niet leverbaar zijn. Dan ga je uiteraard eerst naar de tweedehandszaak van Saturn op de Hansaring. Daar snuffelde ik door de vele rijen cd's en mijn oog viel op een bekend logo, namelijk dat van Anyone's Daughter. Voor zover ik wist, was de band al lang geleden ontbonden dus nieuw of niet, als symfoliefhebber moest ik cd cd meenemen. De reden waarom deze schijf al twee maanden na het uitbrengen in februari 2000 in de tweedhandsbak lag, werd mij na beluistering snel duidelijk.