THIS SONIC LANDSCAPE

Het debuutalbum van de Mexicaanse band Elfonia werd spaarzaam verspreid in Nederland. Marcela Bovio, de zangeres van Edie band, vervulde een prominente rol op The Human Equation (2004), het laatste album van Ayreon. Het zal ingewijden niet ontgaan zijn, dat Arjens nieuwste project Stream Of Passion de kern van Elfonia in de gelederen heeft, namelijk Marcela Bovio (zang, viool) en Alejandro Millán (toetsen). Het is dan ook niet vreemd dat sommige stukken op This Sonic Landscape herkenbaar klinken. Waar Stream Of Passion het accent meer legt op heavy rock, heeft Elfonia wat meer jazz- en soms wat Zuid-Amerikaanse invloeden. Na de ijle klanken van Bovio's engelenstem op een bijna ambientachtige basis, volgt een soort vliegtuiggeraas en een behoorlijke, jazzy opening in Máquina met deels lekker fretloos en puik baswerk van Pablo González met dito drumwerk van Javier Garagarza, terwijl de piano van Millán en de ingetogen gitaar van Roberto Quintanilla sfeervolle bijdragen leveren. Veel symfonischer en progressiever klinkt het slepende Soundscapes en het mooie, rustige Desaciertos. In Los Libros Del Tiempo gaat Elfonia op de progressieve toer met wat steviger gitaarwerk en de soms wat zwaardere orkestraties van Millán, maar daartussendoor hoor je weer wat fraaie, lichtere passages. Arjen Lucassen verzorgt het heavier gitaarwerk in Camaleón, maar dat wordt afgewisseld met meer jazzy passages. Letargo is weer zo’n mooie, rustige prelude voorafgaand aan het progressief klinkende Mañana. Als een rode draad leidt Bovio’s zoetgevooisde, hoge stem de luisteraar vervolgens door het jazzy getinte Traveling, waarna een mooie elektronische opening de trilogie Gigantes inluidt. Het eerste deel is heel sfeervol en doet zelfs af en toe aan Alquimia denken, maar het einde had ook op het debuutalbum van Stream Of Passion kunnen staan. Deel twee staat in het teken van melodieuze, symfonische rock en het ruim 57 minuten durende album eindigt met een gevoelig stuk Zuid-Amerikaanse passie op klanktapijten van Millán en Quintanilla.

Voor mijn gevoel bevat This Sonic Landscape een unieke combinatie van stijlen die met recht progressief genoemd mag worden!