DARKNESS WILL FALL

Eli is opnieuw een ontdekking via internet van Lars Eric Mattsson, de chef van Lion Music. Eens te meer bewijst het digitale tijdperk zich als forum om nieuw talent te ontdekken, want via MySpace stuitte hij op deze knappe Italiaanse, die behalve zingen ook nog aardig met de Keltische harp overweg kan, al laat ze dat laatste niet horen op haar debuutalbum Darkness Will Fall. Eliza Pezzuto is de naam en die kun je maar beter onthouden, want deze dame mag er zijn en ze heeft nog een mooie stem ook. In Mattsson vond zij een uitzonderlijk goede multi-instrumentalist en componist, die bijgestaan door Eddie Sledgehammer (drums) en het zogeheten huisensemble Astral Orchestra - met strijkers en blaasinstrumenten - negen aansprekende nummers in elkaar timmerde die recht doen aan Eliza’s vocale mopgelijkheden. Haar stem is een kruising van de stemmen van Tarja Turunen en Kate Bush (Back To Your Grace en Wondrous Stories): gracieus, veelzijdig en charmant. Hoewel Eliza Pezzuto zowel de lead- als de harmoniezang voor haar rekening neemt, zingt zij toch het meest met haar ‘gewone’, wat zwoele zangstem. Leave Me Here is een pittiger nummer waarbij Eliza de scherpte van haar stem meer opzoekt. Daarmee in contrast staat het lieflijke vervolg My Emptyness met alleen zang en akoestische gitaar. Tijdens de laatste track wordt het huisorkest in de schijnwerpers gezet, ondersteund door wat elektronica. Ik was over Mattssons album Dream Child met nieuwkomer Antal al goed te spreken, maar door de prima zang scoort Darkness Will Fall hoger. De muziek moet je in hetzelfde genre plaatsen als bands als Within Temptation en Evanescence, dus symfonische gothicmetal met een hoog popgehalte.

Eli is een prima aanwinst voor het genre al moeten we langzamerhand wel voor enige vorm van overkill gaan waken. Voorlopig leg ik me er bij neer dat Eli’s duisternis zal intreden en zolang dat op deze manier gebeurt, zijn mijn bezwaren uiterst gering!