CD

Samen met Steve Baltes is Yeti Society  het zevende soloalbum van Harald Grosskopf, die al ruim dertig jaar in het vak zit. Hj begon als drummer bij de symfonische rockgroep Wallenstein en werd later bekend van zijn verrichtingen bij Klaus Schulze en vooral bij Ashra. Grosskopf heeft zich als musicus, arrangeur en producer weten te ontwikkelen. De zeven nieuwe nummers op dit album zijn daar een bewijs van.

Nadat de voormalige Grobschnitt-bassist Milla Kapolke met Stefan 'Nuki' Danielak - de zoon van Stefan Danielak sr. alias Willi Wildschwein - een aanzet hadden gegeven om weer Grobschnitt-muziek te spelen, werd er een achtkoppige band geformeerd met onder anderen Wildschwein, Toni Moff Mollo en Admiral Top Sahne

De inspiratiebron voor de Zweedse band Grand Trick is ongetwijfeld de heavy rock uit de vroege jaren zeventig, een fenomeen dat we de laatste tijd wel vaker tegenkomen. Het in 2003 opgerichte kwintet speelt op The Decadent Session melodieuze (hard)rock in de stijl van vooral Deep Purple periode eind jaren zestig, Black Sabbath en wellicht Rainbow, maar de muziek klinkt meestentijds iets minder ruig.

Hammer Of The North is het vijfde album van Grand Magus, een Zweeds trio dat bestaat uit JB (gitaar, zang), Fox (bas, achtergrond-zang) en SEB (drums). De mix is verzorgd door Jens Bogren (Amon Amarth, Opeth). Hoewel de muziek wat trekjes van Rush vertoont, komt toch het leeuwendeel van de inspiratie van artiesten als Dio, Black Sabbath en Judas Priest.

De Russische formatie Gourishankar werd al eens eerder besproken in iO Pages 74 met het album Second Hands en met de ep Integral Symphony  in iO Pages 48. Close Grip (2003) is niet eerder gerecenseerd. De heruitgave is thans via het Unicorn-label opnieuw beschikbaar met de bonustrack For Nobody, een Gentle Giant-cover in een wat heavier vertolking.

De Duitser Manuel Göttsching is al sinds beginjaren zeventig bezig met elektronische muziek (EM). Hij is een ougediende in dat genre die onder meer bekend is van zijn vele soloprojecten en natuurlijk van Ash Ra Tempel en later Ashra. Die Mulde is nu voor het eerst op cd verschenen. Het betreft opnames uit 1997 en een ruim een halfuur durende compositie uit 1981, waaraan in 2004 gitaar is toegevoegd. Het album opent atmosferisch, vergelijkbaar met albums van Klaus Schulze in de jaren zeventig.

Naast Krokus is Gotthard waarschijnlijk de bekendste hardrockband in en buiten het eigen Zwitserland. Het vijftal scoorde sinds 1992 diverse hits en vele albums met bekroningen. Onlangs verscheen een prima liveregistratie, die eveneens leverbaar is als dvd, maar die had uw recensent niet ter beschikking. Naast de zeventien tracks op Made In Switzerland bevat het album nog vier extra nummers, diverse videoclips en ‘the making of’ van het concert in Zürich.

Via het nummer Orchard Of Mines van het Asia-album Phoenix (2008), stuitte ik op de naam Jeffrey Fayman. Hij bleek samen met Yoav Goren onder de naam Globus in 2006 het fraaie album Epicon gemaakt te hebben. Het album met veertien tracks, opgenomen met een keur aan artiesten en een groot orkest, zou je kunnen karakteriseren als epic rock. Beide heren hebben hun sporen ruimschoots verdiend in het componeren van filmmuziek voor onder meer Spiderman II, Kingdom Of Heaven en The Da Vinci Code.

De Italiaanse gitarist Aldo Giuntini is al actief vanaf beginjaren tachtig. Zijn muzikale wortels zijn overduidelijk: Rainbow, Rainbow nog eens Rainbow en, vanwege de zang van niemand minder dan Tony Martin, misschien een beetje Black Sabbath uit de periode dat Martin daar de frontman was en wellicht ook nog Ronnie James Dio. Op het nieuwe album III staan dertien songs die alle tussen de drie en zes minuten klokken.

Al surfend op internet kwam ik bij toeval uit bij Big Balloon Records en daar zag ik tot mijn verbazing dat men de cd Great Escape aanbood van Jim 'Daryl' Gilmour, de vingervlugge toetsenist van de Canadese progband Saga. Het is een volwaardig album dat begin 2005 uitkwam en waarop - in tegenstelling tot de instrumentale cd Instrumental Encounters (1997) - wél wordt gezongen. De tien nummers duren, inclusief de pauze in het laatste nummer, ongeveer 55 minuten.