CD/DVD

De eerste officiële liveregistratie van de Noorse proggers van Leprous is een feit. Live At The Rockefeller Music Hall is een krap anderhalf uur durend maar zinderend concert, opgenomen op 4 juni 2016 in Oslo. De dvd is aangevuld met wat clips, ‘behind the scenes’ en wat wollige amateurbeelden vanuit diezelfde hal, maar dan dertien jaar eerder. Daarop is Einar Solberg veel actiever als toetsenist, terwijl hij zich nu veel meer concentreert op de zang. Het was een thuiswedstrijd, want Leprous komt uit Oslo.

Al jaren houdt zanger-componist David Surkamp de herinnering aan Pavlov’s Dog levend. Deze band die een cultstatus heeft verworven, maar nooit het grote succes bereikte, heeft een trouwe schare fans. In 2010 verscheen een livealbum en nu, liefst veertig jaar na het debuut Pampered Menial, een dubbele live-cd annex dvd. Maatje Mike Safron is inmiddels ook verdwenen, dus staat er eigenlijk een geheel nieuwe band te spelen.

Een uur livemuziek van Masterplan, opgenomen tijdens het Monsters Of Rock festival in Tsjechië in 2013, vormt de hoofdmoot van deze eerste live-cd annex dvd van de groep rond ex-Helloween-gitarist Roland Grapow. Verder staat er een half uur liveshow op, opgenomen tijdens Wacken Open Air 2014, aangevuld met korte stukjes van concerten in Azië en Atlanta (VS). De dvd wordt gecompleteerd met de vijf officiële video’s die de band ooit opnam.

De eerste dvd van Nederlands’ paradepaardje op het gebied van progressieve rock is een feit. Dankzij de medewerking van het Poolse Metal Mind Productions en van Arena kreeg Knight Area de kans om in een goed bezette concertzaal in Krakow een puik optreden neer te zetten. Het was een ‘one off’ dus alles moest kloppen. De band is ruimschoots geslaagd voor deze test, want de live-uitvoeringen zijn energiek, helder en keurig uitgevoerd, hoewel de achtergrondzang vooraf is ingezongen.

The End Of An Era van de Finse band Nightwish markeert inderdaad het einde van het tijdperk met zangeres Tanja Turunen. Zij was tot dan het boegbeeld van het symfonische gothicmetalgenre. Wat een fabelachtig concert is dit en wat een apotheose van de laatste succesvolle tournee door onder meer Europa en Zuid-Amerika! De 5.1 en de stereo geluidskwaliteit zijn voortreffelijk, de band is uitstekend op dreef en het optreden is gelardeerd met een prima lichtshow en knallend, verblindend vuurwerk. Het concert doet het uitverkochte huis in Helsinki alle eer aan.

Te midden van alle heruitgaven, remasters en tributebands en na het overlijden van Jon Lord, die immers zowel in Deep Purple als in Whitesnake heeft gespeeld, moet David Coverdale gedacht hebben: daarmee moet ik ook wat doen. Bovendien had Lord hem voor zijn overlijden benaderd of hij − zodra Lord hersteld zou zijn − mee zou willen doen aan een reünie van Deep Purple. Helaas bleek dat herstel er niet in te zitten, maar Coverdale wilde Lords wens wel op de een of andere wijze gestalte geven.

Van het Canadese trio FM stonden in de jaren zeventig bij menig symfomaan enkele lp’s in de platenkast. Ondanks enkele succesvolle albums is FM de status van subtopper nooit ontstegen en sudderde de band in verschillende bezettingen door tot het in 1996 erg stil werd rond Cameron Hawkins en Martin Deller.

Doorgaans hebben we niet te klagen over het aantal albums dat Marillion uitbrengt. Dat Steve Rothery al een tijd van plan was om solo iets te doen was bekend, maar dat hij schijnbaar uit het niets twee livealbums zou uitbrengen − Live In Plovdiv (2013) en Live In Rome (2014) − zal menigeen verrast hebben. Op die albums waren al enkele tracks te horen, waarvan we op The Ghosts Of Pripyat in de beoogde geluidskwaliteit kunnen genieten.

Esoteric Recordings brengt wonderlijk veel en mooi oud materiaal uit. Het fraaie boxje Paper Charms bevat twee concerten van PFM uit 1975 en 1976, aangevuld met een boekwerkje en een dvd, waarop vier tracks staan die zijn opgenomen in 1974, 1975 en 1976 tijdens The Old Grey Whistle Test. Zowel de audio- als de videokwaliteit is, zeker gezien in de tijd, verbazingwekkend goed.

Het Poolse Kruk (= raaf) staat te boek als ‘de beste hardrockband van Polen’ en dat is te horen. De term hardrock moet je overigens met een korreltje zout nemen, want al zijn de invloeden van bands als Deep Purple en Led Zeppelin duidelijk waarneembaar, er zijn toch her en der wel degelijk progressieve elementen te bespeuren. Zo klokt de openingstrack bijna tien minuten, waarin invloeden te horen zijn van Uriah Heep en Eloy.