Al jaren houdt zanger-componist David Surkamp de herinnering aan Pavlov’s Dog levend. Deze band die een cultstatus heeft verworven, maar nooit het grote succes bereikte, heeft een trouwe schare fans. In 2010 verscheen een livealbum en nu, liefst veertig jaar na het debuut Pampered Menial, een dubbele live-cd annex dvd. Maatje Mike Safron is inmiddels ook verdwenen, dus staat er eigenlijk een geheel nieuwe band te spelen. De show is 26 oktober 2015 opgenomen in het Duitse Neurenberg met veel bruintinten, maar verder is het een scherpe en degelijke registratie. De viool van Abbie Steiling lijkt mij zeker in het eerste half uur niet loepzuiver, maar haar knappe verschijning en haar podiumpresentatie mogen er zijn, evenals die van de zwaarlijvige gitariste Amanda McCoy. Surkamp, met zijn vrouw Sara aan zijn zijde, heeft grote moeite met het oudere werk, want zijn stem heeft minstens een octaaf, zo niet meer, moeten inleveren. Het scherpe, karakteristieke en snelle vibrato is echter nog onveranderd. Helaas moet Surkamp toch te vaak schreeuwen en forceren om enigszins in de buurt van zijn vroegere prestaties te komen. Van de 24 songs komt ruwweg eenderde van de eerste albums; de overige van latere albums en van Surkamps solowerk. De uitvoeringen zijn moderner met wat meer rockelementen. Er is meer ruimte voor solo’s en solisten en ook vrouwlief Sara mag een enkel nummer zingen. Progressief kun je de muziek echter niet meer noemen, maar meer poprock. Als toegiften zijn er akoestische versies van Shaking Me Down en Angel’s Twilight Jump met viool en Sara als tweede stem. De finale bevat twee oudjes met de hele band: Theme From Subway Sue en het prachtige Julia in een aangepaste uitvoering met een lange, wat trage solo van Surkamp op gitaar. Heerlijk voor de trouwe fans dat er veertig jaar na dato eindelijk beelden van het legendarische Pavlov’s Dog zijn uitgebracht ook al is de zanger nog het enige originele bandlid.