CDR

De Noorse elektronische musicus Øystein Ramfjord is geen beginneling meer. Transcience is zijn vijfde album en zijn debuut Odonata dateert van 2001. Ramfjord schreef, speelde en produceerde de elf composities zelf met slechts de incidentele medewerking van een cellist, een violist en in de titeltrack de zang van Lee Nisbet, die overigens sterk aan Enya doet denken.

De groep 17 Pygmies is een volstrekt uniek gezelschap. De Celestina-albums waren mijns inziens al zeer de moeite waard, maar Isabel is tot op heden de overtreffende trap. Melancholiek en soms ronduit droevig klinkt de muziek die psychedelische invloeden, volksmuziek, dromerigheid en een voortreffelijke afwerking combineert. De verpakking is werkelijk schitterend: simpel maar puur handgemaakt en waar vind je dat nog?

Ik ontvang niet dagelijks een simpel uitgevoerde jewelcase met daarin een cdr, maar naast downloads is dit hét medium waarvoor elektronisch muzikant Alfred Mueller kiest. Mueller draait al jaren mee en beperkt zich voornamelijk tot muziek uit zijn eigen studio.

Er is weinig informatie te vinden over Erez Yaari, de beoefenaar van elektronische muziek (EM) uit het Midden-Oosten. Zelfs op zijn eigen site staat niets vermeld over zijn herkomst of voorgeschiedenis, behalve dat hij beïnvloed is door de Berliner Schule en Jean-Michel Jarre. In zijn computerwereld slaagt Yaary er echter wel in om in de meeste van de zeven tracks op Atmosphere, die overigens vloeiend in elkaar overlopen, een aardig ‘Jarre meets Tangerine Dream’ (TD) gevoel op te roepen.

De informatie over elektronisch musicus Erez Yaary is summier. Bekend is dat deze beoefenaar van elektronische muziek (EM) uit het Midden-Oosten afkomstig is en dat hij in 1986 begonnen is met het maken van EM. Hij is beïnvloed door artiesten als Tangerine Dream (TD), Edgar Froese, Jean-Michel Jarre en Vangelis. Yaary nam een aantal albums op, waarvan Nibiru (2003) zijn voorlaatste was. Het album Ambience bevat zes tracks en duurt ruim 56 minuten.

De Duitser Eric Seifert is een nieuwe naam in de elektronische muziek (EM). Hij wist onlangs Lothar Lubitz en Lambert Ringlage - oftewel SynGate - te interesseren voor zijn melodieuze EM, waarbij vergelijkingen opdoemen met namen als Ron Boots, John Serrie, Patrick O’Hearn en een klein beetje Vangelis.

De Zweedse zanger Andy Engberg en de Deense gitarist-toetsenist Torben Enevoldsen vormen de kern van Section A. Op het debuutalbum The Seventh Sign (2003) was nog een plek ingeruimd voor gastmusici als Derek Sherinian, Andreas Lill en Günther Werno (Vanden Plas). Zij hebben nu  het veld geruimd voor drummer Johan Koleberg en als gastmusicus hoor je onder anderen Mats Olausson (ex-Yngwie Malmsteen).

Het Italiaanse duo BIOnight bestaat uit MAC en Fabio Sbrizzi. De laatste gebruikt geen loops of samples in zijn muziek, die - mogelijk daardoor - veel rustiger is dan veel werk van zijn kompaan MAC. Comunicare opent met een sequence die langzaam aanzwelt en waarbij achtergrondakkoorden op synths worden toegevoegd. De bastonen klinken in mijn speakers soms wel erg doordringend. Langzame melodielijnen, zoals Klaus Schulze in de tweede helft jaren zeventig gebruikte, completeren het nummer.

Theatre Des Vampires van Salva Moreno, die musiceert onder het pseudoniem Psicodreamics, is de opvolger van het album Azhdark Passion. Dit album heeft al heel wat draaibeurten in mijn speler gehad sinds de ontvangst. In tegenstelling tot wat de cover en de titel doen vermoeden, is de muziek slechts heel licht 'spookachtig'.

Salva Moreno, de Spaanse beoefenaar van melodieuze elektronische muziek (EM) is inmiddels geen onbekende meer in dat genre. The Garden is een geremasterde heruitgave van het eerder in 2000 uitgebrachte album met extra MP3’s om de muziek ook eenvoudig op een i-Pod te kunnen afspelen. De geluidskwaliteit is mooi en sprankelend.