CDR

Midnight Tales is een 'nieuw' album van Salva Moreno, de sympathieke Spaanse beoefenaar van elektronische muziek die zijn albums uitbrengt onder de naam Psicodreamics. Hoewel nieuw? Het betreft weliswaar onuitgebracht materiaal, maar de composities, arrangementen en opnamen dateren uit 1995.

Fantasynth is een nieuw album van Psicodreamics met geheel nieuw materiaal. Dertien tracks, goed voor zo'n 66 minuten melodieuze elektronische muziek van de bovenste plank. Hoewel de muziek wat gelijkenissen vertoont met bekende acts als Peru, Wavestar en soms een beetje Jean Michel Jarre, heeft Salva Moreno toch duidelijk een eigen stijl ontwikkeld met eigen geluiden, effecten en eigenaardigheden.

Salva Moreno, alias Psicodreamics, is geen nieuweling in het vak, want Eternal Angel is al zijn vijfde album. Zijn debuutalbum Eamalas dateert uit 1990. Gebruik makend van etnische percussie-instrumenten creëert Moreno muziek, geïnspireerd op dromen en fantasieën. Het titelnummer is een langzaam orkestraal stuk dat wat aan de beginjaren van Jean-Michel Jarre doet denken met uitzondering van de dame die wat galmende mededelingen doet. Descensus Averni kent een mooie opbouw.

De Italiaan Andrea Priora ontdekte de keyboards in 1989 en onder invloed van zijn favoriete elektronische musici, zoals Jean Michel Jarre, Vangelis en Tangerine Dream begon hij zelf ook muziek te maken.

Recentelijk verscheen Flares Beyond My Vision, de eerste compilatie van de uit Milaan afkomstige elektronische musicus Andrea Priora. Hierop staan stukken van zijn vier eerder uitgebrachte studioalbums en als voorproefje ook drie stukken van het in 2008 verschenen dubbelalbum No Ordinary Human Soundtrack en twee remixen van bestaande nummers. Alle nummers samen zijn goed voor ruim 72 minuten luisterplezier.

De Finse toetsenist Otso Pakarinen, alias Ozone Player, wordt op deze ‘promotional cd-r compilation of soundtracks’ bijgestaan door Jouni Halmari. In maar liefst 29 stukken muziek met een totale lengte van bijna 68 minuten, wordt de veelzijdigheid van de heren geëtaleerd, maar door de grote variatie aan stijl en de korte tijdsduur van de tracks, is Videozone als luisterobject alleen voorgeprogrammeerd te genieten. Het draagt de typische aspecten van een middelmatige soundtrack.

Soms denk ik wel eens dat de sympathieke Italiaan MAC het record ‘wie brengt jaarlijks de meeste albums uit’ wil verbeteren om daarmee Tangerine Dream naar de kroon te steken. MAC is namelijk uitermate productief. Voor Years Of A Lifetime, een album dat in 2007 uitkwam, werd de basis al gelegd tussen 1988 en 1995, maar de muziek werd nooit verder uitgewerkt en opgenomen, tot nu dus.

De moeilijke periodes in iemands leven voelen soms aan als een taaie, lange winter. Dat zijn de woorden van de Italiaan Mac die met het album Winters uit de serie Just Music een overzicht geeft van tracks die in donkere dagen zijn gecomponeerd, maar tot 2006 nooit werden bewerkt of opgenomen. De elf tracks zijn geschreven tussen 1988 en 2006 en mede daardoor is er best een fors stijlverschil waarneembaar.

Mac, de meest productieve musicus van het duo Bionight, komt telkens weer met wat nieuws. The Comet Fish, uit de serie Just Music, is mogelijk geïnspireerd op de prachtige koraalriffen waarin deze vissen plegen voor te komen. De lichtvoetige muziek - als dansten de vissen mee - wordt afgewisseld met wat sobere, licht zweverige stukjes, zoals Out Of The Window. Meestentijds overheerst het pianogeluid, dat vaak in een later stadium wordt aangevuld met synths, orgel- of altfluitsamples, orkestrale ondersteuning en een beperkt ritme.

In de serie Classic EM van Mac (Bionight), de Italiaanse beoefenaar van elektronische muziek, is Tales Of Bodies And Soul II de logische opvolger van Tales Of Bodies And Souls, maar het album vertoont alleen overeenkomsten voor wat betreft het artwork en het korte fragment met wat vreemde geluiden dat de vorige plaat opende.