ISABEL

De groep 17 Pygmies is een volstrekt uniek gezelschap. De Celestina-albums waren mijns inziens al zeer de moeite waard, maar Isabel is tot op heden de overtreffende trap. Melancholiek en soms ronduit droevig klinkt de muziek die psychedelische invloeden, volksmuziek, dromerigheid en een voortreffelijke afwerking combineert. De verpakking is werkelijk schitterend: simpel maar puur handgemaakt en waar vind je dat nog? Net als bij voorgaande uitgaven een prachtig boekje met een door Jackson Del Rey geschreven verhaal, een miniroman. Elf tracks heten Isabel I tot en met XI en de twaalfde heet Kyrie, mede gezongen door gastzanger Erik Stein. De warme stem van Meg Maryatt klinkt fluweelzacht op de composities van Del Rey, gespeeld door diezelfde Del Rey met Maryatt, Jeff Brennerman (gitaar, synthesizer) en Dirk Doucette (drums, bas, gitaar, synthesizer). Er zijn referenties aan volksmuziek en een pietsie Kansas vanwege de geregeld opduikende viool en viola bespeeld door Jean Sudbury.

De eerste tracks zijn instrumentaal en vallen in het genre moderne kamermuziek. Daarna wordt het iets meer symfonische pop, slepend, gedragen en allemaal mooi rustig. Ondanks de psychedelische invloeden blijft de melodieuze muziek goed te volgen, heeft een kop en een staart en verzandt niet in een eindeloze brij. Isabel V kent wat synthipopinvloeden getuige de basisbeat. Dan volgt een wat dromerig psychedelisch gedeelte en op het einde komt Maryatt terug met een sterk symfonisch langzaam stukje en het album sluit af met een melodieuze track die naast Stein ook wordt gedragen door de zang van Maryatt.

Heerlijke wegdroommuziek, uitstekend maar niet uitsluitend geschikt voor de oudere symfoliefhebbers waartoe ik mezelf ook reken. Bestellen kan via www.trakwerx.com.