De Noorse elektronische musicus Øystein Ramfjord is geen beginneling meer. Transcience is zijn vijfde album en zijn debuut Odonata dateert van 2001. Ramfjord schreef, speelde en produceerde de elf composities zelf met slechts de incidentele medewerking van een cellist, een violist en in de titeltrack de zang van Lee Nisbet, die overigens sterk aan Enya doet denken. Op een enkele uitzondering na, zoals Mesmerized, bevat het album overwegend dromerige muziek met invloeden uit de volksmuziek, zoals dat ook bij de op Keltische volksliedjes geïnspireerde muziek van Loreena McKennitt het geval is. Op de een of andere manier heeft iO Pages deze prachtige cd-r gemist, want dit album werd al in 2014 uitgebracht. Het zijn overwegend sfeervolle, soms wat donkere stukken die vooral gekenmerkt worden door toetsen en door goed gedoseerd, maar beperkt elektronisch slagwerk. Je hoort mooie melodieën, nummers met een kop en een staart en heerlijke zweverige klanken, kortom ideale muziek om bij weg te dromen of om bij te ontspannen in een luie stoel. Ik heb de indruk dat de Nieuw-Zeelander Rhian Sheehan wel eens naar Amethystium geluisterd zou kunnen hebben, want sommige van zijn stukken hebben diezelfde wonderschone, rustgevende atmosfeer. Ramfjord componeerde de muziek in een periode van twee jaar, waarin hij rondtrok door diverse landen. Hij nam de muziek op in zijn mobiele studio. Je kunt het album bestellen op de website van Ramfjord: www.amethystium.com. Een perfecte new ageplaat!