CD

Songs From The Bilston is het tiende album van de Britse multi-instrumentalist Guy Manning. De man is de afgelopen acht jaar dus best productief geweest, zeker als je bedenkt dat hij ook nog een achtenswaardig lid is van The Tangent.

Ruim dertig jaar na het verschijnen van het tweede Mandalaband-album The Eye Of Wendor (1978), is hier de opvolger BC-Ancestors. Net als toen heeft Davy Rohl de touwtjes in handen en kon hij rekenen op de steun van drummer Woolly Woolstenholme (John Lees, Barclay James Harvest), drummer-gitarist Kim Turner en gitarist Ashley Mulford. Daarnaast vond hij co-componisten en zijn er muzikale bijdragen van Troy Donockley (Iona), José Medina en Barbara Macanas.

Vijf jaar na het gelijknamige debuutalbum verscheen in de zomer van 2003 The Undefined Design van de Amerikaanse band Man On Fire. De band leunt zwaar op Jeff Hodges (productie, zang, toetsen, samples, loops) en Eric Sands (fretloze bas, gitaar). De teksten over alledaagse dingen zijn aangeleverd door Steve Carroll. Violist David Ragsdale (Kansas, Smashing Pumpkins) en diverse drummers zijn de gewaardeerde gastmuzikanten.

Ataraxia, de opvolger van Arrival van multi-instrumentalist Jeff Hamel (Minneapolis, USA), zangeres Jessica Rasche en drummer Chris Nathe onder de naam Majestic is opnieuw een bijzonder lang album geworden. Dit keer niet allemaal lange epics, maar ook kortere stukken, in totaal elf waarvan vijf onder de zeven minuten. De opening is slepend symfonisch met de wat dreinerige zang van Rasche die mij niet echt ligt.

Deze zeer lange schijf van de Amerikaanse multi-instrumentalist Jeff Hamel is de vrucht van een lange zoektocht naar de perfecte balans tussen elektronisch-ambient, progmetal en symfonische rock. In Jessica Rasche vond hij de stem om zijn muziek mede te vertolken. Ik had een aantal luisterbeurten nodig om uieindelijk te concluderen dat Arrival een knap stuk werk is.

Volgens de bijgevoegde informatie heeft Frédéric Maillet, een jonge Franse beoefenaar van de elektronische muziek (EM), een grote voorliefde voor EM uit de beginjaren zeventig. Inlandsis telt weliswaar slechts twee nummers, maar die zijn onderverdeeld in diverse subnummers die ook los van elkaar te beluisteren zijn. Na een zweverig intro volgen de donkere sequencers met een heerlijke, maar simpele basis waaroverheen klanktapijten met veel snellere solo’s dan Klaus Schulze ze ooit gemaakt heeft.

De Britse pomprockband Magnum heeft inmiddels zijn 30-jarig jubileum gevierd en brengt de laatste tien jaar met enige regelmaat nieuw werk uit. Into The Valley Of The Moonking, de opvolger van Princess And The Broken Arrow (2007), heeft eveneens een prachtig hoesontwerp van de fameuze fantasy-artist Rodney Matthews. De twaalf nieuwe stukken zijn van een constante en

'Too young to die, but not too old to rock ‘n' roll' moeten gitarist Tony Clarkin en zanger Bob Catley gedacht hebben, toen de twee oerleden van de Britse pomprockband Magnum besloten de band weer nieuw leven in te blazen. Breath Of Life is het elfde studioalbum van deze melodieuze rockgroep, die de symfoliefhebbers vooral aansprak met het album On A Storyteller’s Night (1985).

Oost-Europese progmetal met een gothic touch, zo zou ik Wolves & Witches, het nieuwe album van Magica willen omschrijven. Dit gezelschap uit Roemenië, het land van Dracula, is waarschijnlijk in eigen land iets heel bijzonders, maar naar mijn maatstaven en internationaal gezien is er weinig nieuws onder de zon. De beste referentie die ik kan geven is Lunatica.

Ondanks de tegenslag van enige tijd terug, toen Magic Pie een belangrijk deel van zijn apparatuur verloor en, als ik mij goed herinner ook een deel van het opgenomen materiaal, zijn de zes heren er toch in geslaagd The Suffering Joy, het derde album af te leveren. Pech blijft de Noren echter achtervolgen, want doordat een van de bandleden kampt met een hernia en een gebroken been, is het geplande releaseconcert uitgesteld. Maar wees gerust, het album mag er zijn!