DISILLUSIONED

Het Poolse gezelschap Point Of View werd opgericht in 2003 en Disillusioned is het debuutalbum. De bassist is inmiddels alweer opgestapt en met het inlijven van zanger-gitarist Bartek Kurkowski hoopt de band ook in het buitenland de aandacht te trekken. De acht tracks leunen tegen de progmetal aan, maar gaan ook duidelijk in de richting van de melodieuze prog. Je zou grofweg kunnen stellen dat het album een mengeling bevat van van de huidige muziek van Quidam en die van Dream Theater in rustiger vaarwater. Af en toe zit er ook een vleugje jazz in verweven, zoals in Shame, wat het eigen geluid ten goede komt. De zang is over het geheel genomen prettig. Kurkowski zingt niet schreeuwerig, maar zijn stem is ook niet wereldschokkend en ook niet altijd even overtuigend. Het toetsenaanbod is gevarieerd: soms een piano als achtergrond, dan weer een orgel en af en toe ook fraaie orkestrale geluiden. Muzikaal valt er veel te genieten, want naast de enigszins stevige riffs die vooral in het eerste deel te horen zijn, zijn er ook veel stukken met prachtige symfonische, bijna Pink Floydachtige passages, waarbij je je vingers aflikt. Kurkowski en Tomasz Grabowski laten hun gitaren heel vloeiend zingen en zij doen geen moeite om veertig noten in drie seconden te persen en dat is op zich al een verademing! De composities zijn weliswaar niet al te gecompliceerd, maar de arrangementen zijn zeker niet altijd even gemakkelijk en klinken vaak fris en origineel. Out Of The Blue, de laatste track van Disillusions, is een schitterend nummer met rustige passages, maar in de climax komt de zanger net iets te kort. Alles bij elkaar is dit toch een prima debuut, maar een heuse frontman of - zoals de band die in het verleden had - een frontvrouw zou Point Of View mogelijk nog iets verder kunnen brengen.